در دهه‌ی 1830هنگامی که پیشرفت های تکنولوژیکی صورت گرفت و قند در دسترس همگان بود، صنعت آب نبات سازی تحت تغییر شدیدی قرار گرفت. بازار جدید نه تنها برای استفاده‌ی ثروتمندان بلکه برای لذت بردن طبقه کارگر و مورد علاقه کودکان هم بود. آب نبات پِنی بیانگر این تحولات بود و اولین آب نباتی محسوب می‌شد که مورد توجه کودکان قرار گرفت.

قنادان انگلیسی، آبنباتی با شکر قهوه‌ای تولید کردند، که نتیجه‌ی آن آبنباتی نرم و لطیف شد که آن را تافی نامیدند. تافی بسیار مورد علاقه‌ی آمریکایی‌ها قرار گرفت. تافی سنتی شامل یک لایه نازک از چیپس شکلات یا شکلات و آجیل خرد شده مانند: فندق، گردو یا بادام بود.

برای تولید تافی، ترکیب کره، شکر، و آب را در یک ظرف بزرگ ریخته و بر روی حرارت مناسب آن‌ها را باهم مخلوط می‌کنند. هنگامی که مخلوط به مرحله نیمه سفت ‌رسید، آن را از روی شعله برداشته و بر روی یک قطعه کاغذ روغنی پهن می‌کنند. سپس تافی را در دمای اتاق خنک می‌کنند و می‌گذارند درون یخچال تا به طور کامل خنک شود، سپس آن را به تکه‌های کوچک تقسیم می‌کنند.

در اروپا در طول قرون وسطی، هزینه بالای قند و شکر، سبب شد آب نبات شکری تنها در دسترس ثروتمندان باشد.

آب نبات به سادگی، با حل کردن شکر در آب ساخته می‌شو‌د. سطوح مختلف گرمایش، میزان سفتی انواع آب نبات را تعیین می‌کند: دمای بالا سبب ساخت آب نبات سفت، دمای متوسط ​​باعث ایجاد آب نبات نرم می‌شود.

آلمانی‌ها دو برابر آمریکایی‌ها آب نبات مصرف می‌کنند.

یک قطعه شکلات شیری، حاوی مقدار مشابه کافئین در یک فنجان قهوه بدون کافئین است.

یک نوع تافی محبوب در ایالات متحده، تافی انگلیسی است، که یک تافی بسیار بنیادی بوده و اغلب با بادام ساخته می‌شود.

8 ژانویه روز ملی تافی انگلیسی است.

تاریخ و ریشه‌های تافی بسیار پیچیده است.

اولین دستور العمل‌های تافی از رم می‌آیند. مخلوط کردن مواد اولیه با ملاس یا شکر، یک عطر و طعم محبوب برای آب نبات فراهم می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا تاریخ مصرف طولانی تری داشته باشند.

بزرگترین قطعه تافی با وزن 2940 پوند بود. این تافی توسط SuSie’s South Fillty Thilty، Inc of Midland، تگزاس، ایالات متحده آمریکا در تاریخ 17 سپتامبر 2002 تولید شد.