" دستگاه شور "
شاید قسمت زیادی از قطعات موسیقی ایرانی مثل تصنیف ها چهارمضراب ها و … بر اساس این دستگاه ساخته شده است،این دستگاه را می‌توان یکی از بزرگترین دستگاه‌های موسیقی ایرانی به شمار آورد. بسیاری از ترانه های موسیقی نواحی ایران در کوک هایی معادل شور اجرا می شوند.
" دستگاه سه‌گاه "
این دستگاه را می‌توان یکی از کهن ترین دستگاه های موسیقی ایرانی نامید و بنظر تبار کهن تری نسب به سایر دستگاه ها دارد.
" دستگاه چهارگاه "
مخصوص سحرخیزها است و به صبح تعلق دارد. قطعا شما نیز یکی از آن‌ها را در خانه‌ی پدربزرگ یا از رادیو شنیده‌اید. پس اگر صبح‌ها احساس خستگی و کسلی می‌کنید، به جای اینکه قهوه بخورید، آهنگ‌های ساخته شده توسط دستگاه چهارگاه را گوش دهید تا خواب از سرتان بپرد.
" دستگاه همایون "
معمولا انسان‌ها یک خصیصه‌ی مشترک دارند. وقتی ناراحت می‌شوند، آهنگ غمگین گوش می‌دهند که حالشان خراب‌تر شود و اشک خودشان را درمی‌آورند. جدا از اینکه این حرکت واقعا یک نوع خود‌آزاری به شمار می‌رود، اما آهنگ‌های دستگاه همایون مخصوص همین مواقع است. موقع ناراحتی آهنگ‌های دستگاه همایون را گوش دهید تا با اشک‌هایتان سیلی راه بیندازید.
"دستگاه ماهور "
برخلاف دستگاه همایون، آهنگ‌های ساخته شده در دستگاه ماهور کاملا فرح بخش و سرشار از شور زندگی هستند.آهنگ‌های این دستگاه حال دلتان را خوب می‌کنند و حسابی شما را سرحال می‌آورند. پس اگر برخلاف دسته‌ی قبلی، موقع ناراحتی ترجیح می‌دهید سرحال شوید، به آهنگ‌های دستگاه ماهور گوش دهید.
" دستگاه نوا "
این دستگاه از لحاظ کوک شباهت زیادی به دستگاه شور دارد اما گردش های ملودی در ان تفاوت های اساسی با شور دارد. این دستگاه حالتی عرفانی و بسیار عمیق را در انسان بوجود می آورد.
" دستگاه راست پنجگاه "
متاسفانه آهنگ‌های ساخته شده توسط این دستگاه زیاد نیست. دستگاه راست پنجگاه تقریبا شبیه دستگاه ماهور است. اما مانند دستگاه شور و نوا از لحاظ جمله بندی و فرود ها و نت های ایست و شاهد تفاوت های اساسی با همدیگر دارند.