این شیوه، پایه و اساس تربیت اسب‌های جوان است که در بسیاری از کشورها برای اسبِ ارتش استفاده می‌شود. در اسطبل‌های ارتش، یک اسب کوچک طوری تربیت می‌شود که بتواند سوار شدن و پیاده شدن مدامِ سوار خودش را تاب بیاورد ، این شکل آموزش معمولا بین 39 تا 51 هفته طول می‎کشد.

این شکل تربیت اسب، ریشه در سواری انگلیسی دارد. در این شیوه مربی در بخش کوچکی از زمین، اسب را تعلیم می‎دهد که به آن «مدرسه سواری» یا Riding School هم می‎گویند. این شیوه، اسب را عضلانی‎تر و مطیع‌تر بار می‌آورد.

شیوه انگلیسی، یک شیوه خاص تربیت است که بر طبق اسمش، از کشور انگلستان ریشه گرفته و در قرن نوزدهم به وجود آمده است. این روزها این شیوه در کشورهایی مثل کانادا، فرانسه، ایتالیا و استرالیا هم انجام می‎شود. تفاوت اصلی آن با دیگر روش‌های غربی این است که مربی افسار را با دو دست و به صورت محکم می‎گیرد (بر خلاف روش‌های دیگر که تعلیم اسب با افسار شل انجام می‌شود).

این شیوه بسیار خاص و جالب است. واژه درساژ را احتمالا در المپیک و دیگر مسابقات ورزشی دیده‎اید. در تعلیم درساژ، اسب با حرکات موزون گام برمی‎دارد و درواقع کاری شبیه به رقص انجام می‌دهد.

روش‎‌های پرورش اسب در هر کشوری متفاوت هستند. ممکن است در باشگاهی که شما به آن می‌روید مدل‎های دیگری ببینید یا حتی همین شیوه‌ها را با اسم متفاوت یاد بگیرید.