این ریموت همانطور که از نامش پیداست، از یکسری کدهای ثابت برای ارتباط با گیرنده استفاده می کند. اگر یک نمونه از این ریموت ها را باز کنیم، می بینیم که به دو صورت هستند:

1- جامپرهایی بر روی برد الکترونیکی یا (PCB) ریموت طراحی و تعبیه شده است که کاربر می تواند با قرار دادن آنها در حالت های صفر و یک و یا آزاد، کد مورد نظر خودش را برای ریموت تنظیم کند.

2- دیپ سوئیچ تعبیه شده بر روی برد الکترونیکی ریموت به کاربر این امکان را می دهد تا با قرار دادن آنها در هر یک از سه حالت ممکن، کد مورد نظر خودش را برای ریموت تنظیم کند و برای هماهنگی آن با درب، بایستی دقیقا همین حالت را نیز در دیپ سوئیچ داخل رسیور اجرا نماید.

در این ریموت ها، ارتباط بین فرستنده و گیرنده به صورت نرم افزاری انجام می شود. برای برقراری ارتباط بین ریموت به عنوان فرستنده و رسیور به عنوان گیرنده، بایستی از طریق گیرنده اقدام به انجام این کار شود. برای این منظور روی برد الکترونیکی (PCB) گیرنده یک کلید فشاری کوچک قرار داده شده است که با فشردن آن به مدت 2 ثانیه، گیرنده در حالت آماده باش برای معرفی یک ریموت جدید قرار می گیرد و پس از آن یکی از کلیدهای ریموت جدید را می فشاریم تا کد نرم افزاری ریموت برای رسیور تعریف و ذخیره شود.

پس از طی این مراحل، ریموت کنترل ما با درب هماهنگ و سازگار خواهد بود و هرگاه یکی از کلیدهای ریموت را فشار دهیم، کدها بین فرستنده و گیرنده به درستی تبادل و رمزگشایی خواهد شد و فرمان مربوطه اجرا می گردد.

این ریموت به عنوان Wireless Accessories به عنوان تجهیزات جانبی درهای برقی بوده و یکی از زیر شاخه های ریموت کد لِرن است و بر پایه کد لرنینگ عمل می کند. این ریموت با این انگیزه تولید و روانه بازار شد که ایجاد ریموت های جدید و کپی کردن از روی ریموت های قدیمی را آسان نماید و دیگر نیازی به مراجعه به محل درب نباشد و مصرف کننده بتواند با مراجعه به مراکز مربوطه و با ارائه یک ریموت قدیمی، به راحتی و در کسری از دقیقه به تعداد دلخواه ریموت جدید دریافت کند.

تفاوت ریموت های بلوتوثی با دیگر ریموت ها دقیقا در همین ویژگی است و برای کد گیری نیازی به رسیور ندارد. با اینکه نقل و انتقال کد در بستر نرم افزار انجام می شود و یک کد ارتباطی ثابت بین آنها باعث تبادل اطلاعات و تحقق فرمان می شود، ولی سطح امنیت این مدل ریموت بسیار پایین بوده و فاقد ملاحظات و پروتکل های امنیتی است.

این نوع ریموت، جدیدترین نسل از ریموت کنترل ها است که به آنها کد رولینگ (Rolling code) نیز می گویند. ارتباط بین گیرنده و ریموت در این نسل از ریموت ها نیز همانند مدل کد لِرن به وسیله نرم افزار ایجاد می شود و یک کد ارتباطی بین آنها باعث تبادل اطلاعات و تحقق فرمان می شود، با این تفاوت که بر خلاف ریموت های کد لِرن که کد ارتباطی بین ریموت و گیرنده ثابت است، در ریموت کد هاپینگ، هر بار کد جدیدی توسط ریموت تولید شده و بین فرستنده و گیرنده ارتباط برقرار می کند.