بادام هندی در درجه اول در مناطق گرمسیر مرطوب و خشک کشت می شود. آنها بطور عمده در برزیل، ویتنام، هند، آفریقا و جنوب شرقی آسیا پرورش می یابند. آجیل بادام هندی روی درختان به عنوان بخشی از میوه بادام هندی رشد می کند. لازم به ذکر است که بادام هندی برای تهیه غذا نیاز به مراقبت ویژه دارد. بیرونی ترین پوسته بادام هندی پر از مایع سوزاننده است که در صورت تماس مستقیم با پوست باعث سوختگی شدید می شود.روش های مختلفی برای استخراج مغز خوشمزه و بدون گرفتن آب آن وجود دارد. بادام هندی را می توان منجمد کرد و سپس با دستکش از پوسته جدا کرد. همچنین می توان آنها را روی روغن تفت داد تا مغز از پوسته جدا شود. بادام هندی به دلیل مفید بودن به عنوان آنتی اکسیدان، به روش های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. آنها همچنین غنی از منیزیم هستند، که به انعطاف پذیری مفصل کمک می کند. بادام هندی معمولاً به عنوان چاشنی در غذاهای چینی (مانند مرغ بادام هندی و سرخ کردنی)، سالاد مرغ و مواد افزودنی به یک دسر شکلاتی استفاده می شود.

بادام زمینی در آب و هوای گرم مانند آسیا، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، آفریقا و استرالیا کشت می شود. بادام زمینی برخلاف تصور عمومی در زیر زمین رشد می کند. این گیاه بالای سطح زمین گل می دهد و بادام زمینی ها در زیر خاک رشد می کنند. برای تهیه بادام زمینی برای مصرف، باید آنها را برداشت و شستشو داده و در معرض آفتاب قرار داد تا خشک شوند. آنها می توانند در زمان برداشت پوست گیری شوند، یا پوسته باقی بماند تا بعداً جدا شود. به محض پوست گرفتن، آماده خوردن هستند! بعضی افراد ترجیح می دهند آنها را بو داده و یا آنها را جوشانده و برای عطر و طعم به ادویه اضافه کنند. بادام زمینی یکی از مواد اصلی در رژیم های غذایی بسیاری از افراد است و کاربردهای زیادی دارد.

فندق معمولاً در آمریکای شمالی، اروپا و آسیا کشت می شود. آنها گیاهان بسیار مقاومی هستند و به طور معمول در درختان بوته ای متوسط ​​رشد می کنند. پس از برداشت آجیل، لازم است خشک شدن آنها طی 24 ساعت پس از برداشت شروع شود. می توان آنها را ماه ها با پوسته های باقی مانده نگه داشت، اما اگر برای مصرف انسان پوست گرفته شود باید ظرف چند هفته استفاده شود. در مورد استفاده از فندق، آنها غنی از روغن اشباع نشده و همچنین ویتامین ها و مواد معدنی هستند. از فندق معمولاً همراه با شکلات برای تهیه دسر مانند ترافل شکلاتی و نوتلا استفاده می شود. همچنین معمولاً در طعم دهنده های قهوه استفاده می شوند و می توانند در غذاهای شور به همراه گوشت مانند سوسیس و کالباس استفاده شوند.

بیشتر بادام جهان در کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا پرورش می یابد. آنها را می توان در اسپانیا و ایتالیا نیز یافت. بادام مانند درختان گردوی آمریکایی روی درختان پرورش می یابد. در حالی که می توانید یک بادام تازه از درخت بخورید، بهترین کار این است که بگذارید حداقل دو هفته ابتدا خشک شود تا طعم آن به حداکثر برسد و پوسته ی آن کوچک شود. بعد از این می توان آنها را پوست گرفت خورد. بادام همچنین سرشار از چربی های اشباع نشده ساده، پروتئین و ویتامین ها است. آنها در غذاهایی مانند: مرغ پوسته بادام، سالاد و غلات مفید هستند.

پسته در غرب در ایالات متحده در ایالت های کالیفرنیا، آریزونا و نیومکزیکو کاشت می شود. همچنین می توان آنها را در ترکیه، ایران، افغانستان، ایتالیا و سوریه یافت. پسته روی درختان کوچک در شنهای بیابانی رشد می کند. پسته به صورت خام و یا شسته شده مصرف می شود، بسیاری از افراد ترجیح می دهند آن را بو داده و نمک به آن اضافه کنند. پسته در غذاهای معروف مانند اسپومونی، باقلوا، کلفی، بستنی پسته، سالاد پسته استفاده می شود. آنها همچنین سرشار از پروتئین، فیبر و ویتامین هستند.

گردو به طور عمده در چین، ایالات متحده، ایران، ترکیه، مکزیک و اوکراین کشت می شود. آنها یک میوه سنگی هستند که روی درختان بزرگ رشد می کنند. گردوها را می توان بعد از اینکه کاملاً با تحت فشار شسته شد و خشک شد، به صورت خام مصرف کرد. در این مرحله می توان گردوها را پوسته گیری کرد و به صورت خام خورد، یا بو داده و به آن چاشنی اضافه کرد. گردو سرشار از آنتی اکسیدان و امگا 3 است. آنها را می توان در کره گردو، خورش، براونی، مخلوط های دسر و به عنوان تزیین غذاهای شیرین و شور استفاده کرد.