استخرهای بی نهایت که به عنوان استخرهای بدون لبه یا استخرهای بدون حاشیه نیز شناخته می شوند، در واقع به منظور ایجاد نوعی تصور عدم وجود لبه یا انتها، طراحی شده اند. در این سبک از استخر، به دلیل طراحی خاص آن، اینگونه به نظر می رسد که آب از لبه ها عبور کرده و به سمت بی نهایت می رود. از این رو، به استخر بی پایان، مشهور است. انواع مختلفی از استخر ها وجود دارد مانند استخر طبیعی و استخر هوشمند ولی استخر های بی نهایت اغلب با افق های زیبایی ساخته می شوند و با ادغام ظاهری آب آن ها با دریا یا آسمان، بر جذابیت شان می افزاید. جای تعجب نیست که استخرهای بی نهایت، به دلیل این حجم از زیبایی و جذابیت، در برخی از مجلل ترین استراحتگاه های جهان وجود دارند.
تاریخچه استخر بی پایان(بی نهایت)
اگرچه به نظر می رسد که استخرهای بی پایان(بی نهایت)، آخرین نسخه و جدیدترین نوع استخرهای شنا هستند(انواع شنا و فواید شنا)، اما طراحی آن در واقع جدید نیست. اعتقاد بر این است که اولین استخرهای بی پایان، در کاخ ورسای در قرن ۱۴۰۰ ساخته شده است. بحث های بسیاری در مورد سوابق تاریخی استخرهای شنای بی پایان امروزی وجود دارد. در قرن های گذشته، فواره های چرخشی با آب که از لبه های آن به داخل حوضچه ها می ریخت، پیش روی استخرهای بی پایان بودند. در ایالات متحده، معمار مدرنیست، جان لاوتنر (John Lautner)، در اواسط قرن بیستم شروع به ساخت استخرهایی با لبه های محو شده در جنوب کالیفرنیا کرد. یکی از طرح های معروف اولیه او، در خانه Silvertop به سفارش کنت راینر صنعتگر، بود. او در آنجا، یک استخر شنای کنسولی طراحی کرد که به نظر می رسید مستقیما به مخزن دریاچه سیلور می رود. امروزه اما استخر بی پایان، به یک استخر بی لبه اشاره دارد که در آن آب به سمت بیرون لبه استخر در سطح عرشه جریان می یابد و به شکافی در پایین لبه سرریز می شود. از این رو می توان گفت، استخرهای بی پایان الگو گرفته از طرح فواره های سنتی و ادامه طراحی های منحصر به فرد لاونتر هستند.
نحوه عملکرد استخر بی پایان
استخرهای بی پایان، در واقع دارای دو سطح مجزا هستند: استخر اصلی و حوضچه ای که به طور استراتژیک فراتر و زیر لبه بی بی پایان، ساخته شده است. استخر اصلی یک لبه دارد که تنها حدود ۳ سانتی متر یا بیشتر، زیر آب پنهان شده است. این بدان معنا است که اگر چه مانند هر استخر سنتی، سختی آب و آب اضافی در استخر وجود ندارد، با این حال، دیواره و لبه پنهان شده و آبی که از آن سرریز می شود، این تصور را ایجاد می کند که استخر به یک فضای بی انتها متصل است. آبی که بالای دیواره عبور می کند، از لبه به حوضچه پایین جریان می یابد. سپس دوباره به استخر بالایی پمپاژ می شود و چرخه ای ایجاد می کند که در آن باعث کم نشدن آب استخر میشود. به عبارت دیگر، یک استخر بی پایان، به گونه ای طراحی شده است که یک ترفند بصری را بر روی چشم بیننده ایجاد می کند و باعث می شود فکر کنید که هیچ جدایی بین آب و ویژگی های چشم انداز اطراف وجود ندارد.
برای درک نحوه عملکرد طراحی خاص استخرهای بی پایان، می توانید یک آبشار را تصور کنید. آب از لبه آبشار عبور می کند و در هوای رقیق ناپدید می شود. البته آنچه واقعا اتفاق می افتد این است که آب به سطح پایین تری سرازیر می گردد و بسته به اینکه شیب آبشار چقدر تند است، در یک مسیر پایین تر جریان می یابد و سپس با کاهش حجم بیشتر از بالا، دوباره سرریز می شود. استخر بی پایان، شبیه یک آبشار با یک سطح پایین تر است که در آن، لبه استخر مانند سدی عمل می‌کند که آب را به یک حوضچه آبگیر پایین تر هدایت می کند. سپس از آنجا، آب به استخر بالایی پمپاز می شود تا یک چرخه سرریز مداوم ایجاد شود. با این حال، لبه استخر بی پایان، مانند لبه هر استخر دیگری است، با این تفاوت که در بخشی از آن یک شیب وجود دارد که اجازه می دهد آب از بالای آن به حوضچه آبریز پایین تر بریزد.
مزایای استخر اینفینیتی:
🔻 مزیت آشکار این نوع استخر آن است که چشم انداز منحصر به فرد و مناظر شگفت انگیزی از اطراف را ارائه می دهند. هیچ استخر دیگری نمی تواند همان محیط جادویی را ایجاد کند.
🔻 یکی دیگر از مزایای استخرهای بی نهایت این است که نگهداری آن ها نسبت به استخرهای سنتی راحت تر است. زیرا به لطف سیستم فیلتراسیونی استخر که آب را از حوضچه آبگیر به استخر اصلی پمپاژ می کند، آب به طور مداوم تمیز و فیلتر می شود. این بدان معنی است که شما مجبور نیستید در مورد نگهداری استخر بی پایان، به اندازه تعمیر و نگهداری و افزودن مواد شیمیایی مثل کلر در استخرهای سنتی، نگران باشید و یا هزینه کنید.
🔻 از قسمت حوضچه آبگیر استخر بی پایان، در هنگامی که آب را به استخر اصلی پمپ نمی کند، می توان برای کودکان استفاده کرد. از آنجایی که استخر آبگیر اغلب ۱/۳ اندازه استخر بی اصلی است، در واقع برای کودکان عالی خواهد بود.