باکالیت طاها در تهران

امروزه روز در زندگی ما اين مواد كارايی زيادی دارند و بسيار در ساخت ابزارآلات برقی و قطعات الكتريكی كاربرد دارند. این پودر باکالیت در بسیاری از مواد خام و محصولات گوناگون استفاده می شود.شايد برايتان سوال شده باشد كه کاربردهای اين ماده در چیست ؟ در ادامه مقاله قرار است تا راجع به باكاليت برای شما معرفی مختصری ارائه دهيم و شما را چيستی اين محصول و همچنين انواع كارايی هايی كه در صنعت دارد آشنا سازيم، امیدوارم که مثمر ثمر واقع شود.باکالیت در اصل یک ماده گرمادیده و گرماسخت است و در واقع یک ترکیب مصنوعی از رزین است که با باله هایی از خاکه چوب و همچنین پنبه نسوز ساخته می شود تا به این طریق استحکام بالاتری را به دست بیاورد. باکالیت به نام های دیگری مانند فنولیک، فلنولیک‌رزین و فنول‌فورمال‌دهاید هم مشهور است.نحوه شکل گیری باکالیت باکالیت اولین پلاستیک مصنوعی است که توسط لئو بایکلند، شیمی دان آمریکایی در سال 1907 در نیویورک طراحی و تولید شد و در تولید آن از لایه های کاغذ یا پارچه های شیشه ای که با رزین های مصنوعی پوشیده شده اند، استفاده شده است. هم اکنون در کارخانه فناور گستر از این فراورده برای تولید قطعات پلاستیکی مورد نیاز در لوازم خانه و آشپزخانه مانند دسته و دستگیره ظروف تفلون و قوری و کتری استفاده می شود.روش ساخت باکالیت چیست ؟از واکنش شیمیایی بين حذف فنول با فرمالدهی محصولی جديد به نام باکالیت كه در اصل نوعی پلاستیک رزین هست تشكيل می شود . باکالیت ها اسم های دیگری نظير فنولیک ها، فلنولیک رزین و فنول فورمال دهاید نيز هستند و همگی از یک ترکیب به نام رزين حاصل شده‌اند.باکالیت ها از نخستين پلاستیک های مصنوعی هستند که به دست یک شیمی دان در ايالت متحده آمریکا در سال 1907 واقع در شهر نیویورک اختراع شده باعث شد به سرعت گسترش پيدا كند و شيوع كند. جنس باکالیت نوعی پلاستيک با فرمول‌دهی فوق است كه باعث استحكام آن می شود.چگونگی شکل گیری باکالیت هادر ابتدا لایه های کاغذ یا الياف پارچه با نوعی از رزین مصنوعی تركيب و آغشته می‌گردد. پارچه هایی که به كمک کاغذ سلولز و همچنين نخ مصنوعی ، پنبه و پشم و شیشه یا همچنين از پارچه بافته نشده تولید شده‌اند، در مرحله بعد از اين با ایجاد كردن حرارت و فشار بر این الياف و پارچه ها به یک پلاستیک مقاوم و پُر استقامت در مقابل حرارت تبدیل می شوند كه به آن باکالیت نسوز می گويند.

چگونه باکالیت نسوز را از پلاستیک معمولی تشخیص دهیم؟امروزه مواد مختلفی با نام باکالیت نسوز شناخته می‌شوند، اما بعضی مواقع تشخیص باکالیت از پلاستیک کمی دشوار به نظر می‌رسد؛ برای این منظور می‌توانید از چند آزمایش ساده استفاده کنید؛ مثل بررسی ظرافت‌های دستی این ماده در جواهرات یا وجود لایه اکسید که به راحتی باکالیت را از پلاستیک متمایز می‌کند.شما به راحتی می‌توانید با کشیدن یک پارچه آغشته شده به مواد پاک کننده خاص بر روی سطح باکالیت، آن را از پلاستیک تشخیص دهید؛ چراکه باکالیت اصل بر روی پارچه نخی لکه‌های عاجی و زرد کم رنگ باقی می‌گذارد که این از ویژگی‌های باکالیت بوده و پلاستیک چنین اثری ندارد. این آزمایش بر روی اکثر باکالیت‌های نسوز قابل اجرا است، به جز باکالیت‌هایی که به تازگی پرداخت شده‌اند یا آنهایی که زنگار رویشان از بین رفته است. مطالعه مقاله اتصال سر به سر سیم می تواند مفید باشد. ترمینال باکالیتپارچه ای که در باکالیت استفاده می شود با کاغذ سلولز، نخ مصنوعی، پنبه، پشم و شیشه یا پارچه بافته نشده ساخته می‌ شود. بعد از ساخته شدن حرارت و فشار به آن اعمال می شود تا در نهایت این جنس به یک پلاستیک بسیار مقاوم که در برابر حرارت مقاومت است، تبدیل شود.باکالیت به چه اشکالی تولید و ساخته می شود؟قابلیت انعطاف پذیری باکالیت باعث شده تا به هر شکلی مانند میله ای، لوله ای، تخته و یا ورق تولید و ساخته شود که قابلیت بریده شدن، اره شدن، سوراخ شدن، ساب خوردن و حکاکی شدن را هم دارا می باشد. این جنس از کربولیک ‌اسید (فنول) و فرمالدهاید به دست می‌ آید که ماده ای ارزان قیمت است و می تواند در رنگ های متفاوت و مختلفی تولید و ساخته شود که همین قابلیت آن باعث می شود که به عنوان یک عایق الکتریکی و حرارتی در انواع و اقسام جنس ها به کار برود. مطالعه مقاله ولتاژ چیست می تواند مفید باشد.نحوه تولید باکالیت به این صورت است که طی فرایند چند مرحله این ماده تولید و ساخته می‌شود. در اولین مرحله از فرایند تولید فنول و فرمالدهید در حضور کاتالیزورهایی از جمله هیدروکلریک اسید، زینک کلراید یا باز آمونیاک حرارت می‌بینند. در چنین حالتی است که محصول به دست آمده به صورت مایع چگال تولید می‌شود و آن را باکالیت نام گذاری می‌کنند که این ماده از قابلیت انحلال پذیری در الکل، فنول یا استون برخوردار است.اگر این ماده بیشتر در معرض حرارت قرار بگیرد، حالت نیمه انحلال پذیر پیدا کرده و می‌توان آن را به وسیله گرما نرم کرد. اما در صورتی که روند گرما دهی به مدت بیشتری ادامه پیدا کند، یک ماده سفت و سخت تولید می‌شود.حالت نرمی شدید در ترکیب فوق صرفاً به خاطر حرارت دهی مناسب بوده و در صورتی که حرارت وجود نداشته باشد و ترکیب سرد شود، سوراخ‌هایی در آن دیده می‌شود و حالت شکننده پیدا می‌کند. اگر مجدداً این ماده در معرض حرارت 150 درجه سانتیگرد یا 300 درجه فارنهایت قرار گیرد، ممکن است از بروز فوم جلوگیری به عمل آید. با وجود این ماده به دست آمده غیر انحلال پذیر، گذار ناپذیر و بسیار سخت بوده که می‌توان آن را باکالیت نام نهاد.