استحکام توانایی قالب‌گیری و خم کردن فولاد به شکل‌های مختلف به این معنی است که فولاد یکی از کارآمدترین مصالح مورداستفاده در ساخت‌وساز است. خواص مکانیکی فولاد از مجموعه‌ای از ترکیبات شامل ترکیب شیمیایی و فرآیند ساخت و عملیات حرارتی آن ناشی می‌شود. عنصر اصلی در ترکیب فولاد ساختمانی آهن است. بااین‌حال، استحکام فولاد را می‌توان با افزودن آلیاژهای مختلف مانند منگنز و نیوبیم به‌طور قابل‌توجهی افزایش داد. درحالی‌که این عناصر ممکن است درنهایت فولاد را تقویت کنند، می‌توانند اثرات منفی بر سایر خواص مانند شکل‌پذیری و جوش‌پذیری نیز داشته باشند. کار مکانیکی فولاد نیز در استحکام کلی آن نقش دارد. به‌طورکلی، هرچه فولاد بیشتر نورد شود، مستحکم‌تر می‌شود. فولاد همچنین دارای نسبت استحکام به وزن بسیار بالایی است، به این معنی که از نظر ساختاری سبک‌تر است. این ویژگی تأثیر زیادی بر هزینه‌های کلی ساختمان دارد. هزینه در بیشتر موارد، فولاد سازه‌ای مقرون به‌صرفه‌ترین گزینه در ساخت‌وساز است. در 30 سال گذشته، پیشرفت در فرآیندهای تولید فولاد، نرخ بهره‌وری را به‌طور تصاعدی افزایش داده است. زمان تولید یک تن فولاد به میزان قابل‌توجهی کمتر است، به این معنی که به‌عنوان ماده پایه، بسیار ارزان‌تر است. تطبیق پذیری به دلیل تطبیق‌پذیری فولاد، معماران و طراحان در حال حاضر آزادی عمل بیشتری برای به کار بستن خلاقیت در پروژه‌ها دارند، بدون اینکه هیچ‌گونه نیاز کاربردی را قربانی کنند. کاربردهای مدرن فولاد باعث شده است که نه‌فقط در ساختار، بلکه جایگاه برجسته‌تری در جنبه‌های زیبایی‌شناسی ساختمان هم داشته باشد. برخلاف چوب و بتن، فولاد را می‌توان به‌راحتی به روش‌های مختلف خم کرد و شکل داد. بدین ترتیب، طرح‌ها و نماهای غیرخطی از استفاده از فولاد سازه‌ای سود زیادی خواهند برد. پایداری اگرچه ممکن است این عامل چندان جلب‌توجه نکند اما فولاد یکی از پایدارترین مصالح مورداستفاده در ساختمان و ساخت‌وساز است. فولاد یک ماده قابل بازیافت است و حدود 90 درصد فولاد ساختاری از محصول بازیافتی تشکیل شده است. فولاد 100 درصد قابل بازیافت است به‌گونه‌ای که حداقل ضایعات مصرف نشدنی را در پی دارد که بر قابلیت استفاده مجدد آن تأثیر می‌گذارد و می‌توان این کار را با حداقل پردازش انجام داد. تقریباً 50 درصد مصرف انرژی در تولید فولاد نیز در 30 سال گذشته به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته و هنوزِ هم به‌طور مداوم در حال کاهش است. مقاوم در برابر آتش به‌طورکلی، فولاد یک ماده غیرقابل‌احتراق است. بااین‌حال، هنگامی‌که به‌اندازه کافی گرم شود، یکپارچگی خود را از دست می‌دهد. دمایی که در آن یک فولاد می‌تواند بیشترین بار را تحمل کند بدون اینکه یکپارچگی آن برهم بخورد، معمولاً به‌عنوان دمای بحرانی شناخته می‌شود.