ریل راهنما یکی از قطعات مهم آسانسور است. این قطعه جز نخستین قطعات و تجهیزات آسانسور است که در چاه آسانسور نصب می‌شود. از نظر ایمنی نیز ریل راهنما وظیفه‌ی مهمی را بر عهده دارد. برای جلوگیری از حرکت مستقیم آسانسور و عدم انحراف آن در مسیر از پیش طراحی شده، از ریل راهنما استفاده می‌شود. همانطور که در مقاله ی انواع کابین آسانسور شرح دادیم وزنه تعادل آسانسور و کابین آسانسور برای حرکت در جهت عمودی درون چاه آسانسور هرکدام به 2 ریل مجزا تجهیز می‌شوند. بطور کلی می‌توان از موارد زیر به عنوان وظایف ریل راهنما نام برد:
هدایت کابین در راستای عمودی چاه آسانسور
هدایت وزنه تعادل آسانسور در راستای عمودی
مهار کابین آسانسور هنگام فعال شدن پاراشوت
جلوگیری از نوسانات و تکانه های کابین آسانسور در هنگام وارد شدن نیروهای خارج از مرکز به کابین
به حداقل رساندن ارتعاشات افقی وزنه تعادل و کابین آسانسور
ریل راهنما را بصورت کاملا عمودی در چاه قرار می‌دهند. برای محکم کردن ریل، آنرا به بدنه‌ی چاه آسانسور اتصال می‌دهند. ریل راهنمای آسانسور را در مقطع T شکل تولید می‌کنند. برای نام‌گذاری ریل آسانسور در کلیه نقاط جهان بدین صورت عمل می‌شود که پهنای پشت ریل را بر حسب میلیمتر به حرف T اضافه می‌کنند که این نحوه نام‌گذاری در تمام نقاط جهان به صورت استاندارد بین المللی است و مصرف‌کنندگان با مشاهده نام ریل متوجه خواهند شد که ضخامت تیغه آن و یا ارتفاع تیغه چقدر است. اما در ایران نحوه نام‌گذاری ریل کمی متفاوت است.
در ایران ریل‌ها را با افزودن ضخامت تیغه آن‌ها به حرف T نام‌گذاری می کنند. ضخامت انواع ریل‌ها متفاوت است اما معمولا در طول‌های 5 متری ساخته می‌شوند. جنس ریل راهنما نیز معمولا فولاد ST-37 است. در حالت عادی ریل‌های راهنما فشار و نیروی زیادی را تحمل نمی‌کنند. اما در زمان فعال شدن پاراشوت، فشار بسیار بالایی به ریل‌های آسانسور وارد می‌شود. به همین دلیل در صورت استفاده از ریل نامناسب، در جهت افقی ریل‌ها انحراف و پیچیدگی رخ خواهد داد.