Yapı bakımından hiçbir farkları yoktur, sadece kristal boyutları farklıdır. Şeker, minik şeker kristallerinden oluşur.
Bir küp şeker, aynı boyuttaki kristallerden oluşur; tek fark, küp şekerin içinde bu minik kristallerin büyük bir kısmı birbirine bağlıdır. Tıpkı kil parçacıklarının birbirine yapıştırılmasıyla oluşan bir tuğla gibi. Elbette bazı küp şeker türlerinde daha küçük parçacıklar bulunur. Şeker de tıpkı şeker gibi sakkarozdan yapılır, tek farkı kristallerinin çok daha büyük olması ve tamamen görülebilmesidir.
Tatlılar, yoğun bir şekerli su çözeltisi içinde minik şeker kristallerinin büyütülmesiyle hazırlanır. Bu yüzden ortada her zaman bir dize bulunur. Bu, kristalleri büyütmek ve onları şekerli su çözeltisinin ortasında asılı tutmak için bir substrat yüzeyi olarak kullanılan ipliktir.
Şeker, şeker ve şekerlemedeki ham madde aynıdır, ancak oluşan kristaller Şekerdeki maddeler fiziksel durumları bakımından farklıdır ve kristallerinin türü de şekerden farklıdır. Bu nedenle şekerin özellikleri sebzelerden farklıdır ve sebzeler şekerden daha sıcak bir yapıya sahiptir. Bu nedenle tatlı patates kalp ağrısı, şişkinlik vb. problemlerde kullanılır. Deneysel açıdan bakıldığında bitkinin tüketiminin gerçekten bu semptomların iyileştirilmesinde etkili olduğu kanıtlanmıştır ve düşündürücü değildir ancak ne yazık ki bilimsel olarak bu konuda hiçbir şey yapılmamış ve kristalografi ile ilgili herhangi bir işlem yapılmamıştır. Bitkinin yapısı ve üzerinde klinik çalışma yapılması, daha sonra birbirleriyle iletişim kurması, kristallerin farmakolojik olarak vücutta ne gibi bir etkisinin olduğunun ortaya çıkarılması için henüz bir çalışma yapılmadı.
Gerçek şu ki, bazen malzemenin kimyasal bileşimi, kapalı formülü veya açıklığı aynı olsa da fiziksel formları farklıdır. Örneğin şeker, yanmadığı ve özelliklerini değiştirmediği sürece her türlü şekerdir. Başka bir örnek buz ve sudur. Bunların ikisi de cinsiyet açısından aynıdır ancak buzun antiinflamatuar özelliği vardır ve bunu yanıklara, ameliyatlara ve iltihaplara uygulayabiliriz ancak suyun böyle bir özelliği yoktur. Aynı durum buhar ve su için de geçerlidir. Her üçü de aynı türden olmasına rağmen su buharının özellikleri su veya buzdan farklıdır.
Şekerin, şekerin ve şekerlemenin hammaddesi aynıdır ancak şekerde oluşan kristaller, fiziksel durumları ve kristallerin türü bakımından şeker ve şekerden farklıdır. Bu nedenle şekerin özellikleri şekerden farklıdır ve şeker şekerden daha sıcak bir yapıya sahiptir.
Bazen şeker veya şeker tabiri caizse ısıtılıp yakılır. Bu durumda şekerin ve şekerlemenin özellikleri değişecektir. Şeker bir hidrokarbon maddesidir ve hidrojen, karbon ve oksijenin birleşimidir.
Şeker yandığında karamelize olur ve alkolsüz içeceklerde kullanılanlar da dahil olmak üzere birçok kahverengi rengin şeker ve şekerin ısıtılmasıyla elde edildiğini bilmek ilginçtir. Isınma sonucu ortaya çıkan ve karamel adı verilen bu kahverengi madde kimyasal, fiziksel ve hatta tadı şekerden farklıdır.
Yanmış bitki ile tamamen aynıdır. Şeker kristalleri yanar ve tadı acı ile tatlı arasında olan, büzücü özelliği olan siyahımsı kahverengi bir madde oluşur ve bunun geleneksel tıptaki en önemli kullanımlarından biri ishalli çocukları beslemektir.
Yine de insanlar tatlıları normal miktardan fazla kullanmamalıdır çünkü herhangi bir maddenin çok fazla tüketilmesi vücuda zararlıdır. Bu madde bir vitamin olsa bile. Yani şeker, şeker ve şekerlemenin tüketimi de oldukça zararlıdır ve özellikle kan şekeri yüksekliği sorunu yaşayanlar için aralarında hiçbir fark yoktur.