چسب کاشی معمولی
چسب های کاشی C1 برای کاشی های سرامیکی و چینی با جذب آب بالاتر و برای نصب بر روی سیستم های گرمایش از کف، خارج از منزل، مناطق با رطوبت بالا و روی دیوارهای خشک یا
مواد عایق رطوبتی توصیه می شود. برای زیرلایهها و شرایط سختتر، چسبهای کاشی C1 باید با دوز بالاتر پودر پلیمری پراکنده اصلاح شوند تا انعطافپذیری و قدرت اتصال آنها افزایش
یابد و از دوام و ظاهر بصری کاشیکاری محافظت شود باید توجه داشت این نوع چسب کاشی برای کاشی های بزرگتر از 30*30 سانتی متر نباید استفاده شود. قدرت چسبندگی آنها باید
حداقل 0.5 مگاپاسکا باشد.
چسب کاشی بهبود یافته
چسب های کاشی C2 برای انواع کاشی های سرامیکی و چینی و تقریباً برای هر نوع بستری از جمله کاشی های قدیمی توصیه می شود. قالبهای کاشی میتواند تا 60×60 سانتیمتر برای
چسب های کاشی C2 استاندارد باشد. قدرت چسبندگی حداقل 1 مگاپاسکال (N/mm2) است.
تقسیم بندی چسب های کاشی بر اساس انعطاف پذیری:
هر دو چسب کاشی C1 و C2 نیز به عنوان S1 یا S2 طبقه بندی می شوند که به انعطاف پذیری آنها اشاره دارد: S1 یک چسب انعطاف پذیر است. S2 یک چسب بسیار انعطاف پذیر است.
چسبهای کاشی انعطافپذیر
چسبهای کاشی انعطافپذیر S1 برای کاشیهای چینی با جذب آب بسیار کم ، فرمتهای بزرگتر (مثلاً 30 در 60 سانتیمتر) و جاهایی که کاشیها روی بسترهای حیاتی مانند گچ ،
تختههای گچی ، گرمایش کف و کاشیکاری روی کاشی گذاشته میشوند ، الزامی است.
چسب های کاشی با ویژگی های خاص
چسب های کاشی T، E و F ، چسب های C1 و C2 همچنین می توانند لغزش کمتر (T) ، زمان باز طولانی (E) و گیرش سریع (F) را ارائه دهند.
هنگام انتخاب یک چسب کاشی مناسب ، این سیستم طبقه بندی رسمی به مشتریان کمک می کند تا گرایش های خود را پیدا کنند و به آنها اجازه می دهد چسب ها را با هم مقایسه کنند.
اما آیا این تنها چیزی است که باید بدانیم؟
برای طبقهبندی بهعنوان C1 یا C2 طبق EN 12004 ، استحکام چسبندگی کششی چسبهای کاشی با استفاده از کاشیهای سرامیکی «استاندارد» و بستر دال بتنی «استاندارد» ارزیابی
میشود. با این حال ، در کاربردهای دنیای واقعی، هم کاشی ها و هم زیرلایه با این شرایط ایده آل "آزمایشگاه" متفاوت است. کاشی های چینی که با تخلخل و جذب آب بسیار کم و سطحی
بسیار صاف و صاف همراه هستند ، اخیراً محبوبیت زیادی پیدا کرده اند. کاشی ها همچنین می توانند با یک الگوی برجسته در پشت باشند و برخی از کاشی های بسیار نازک حتی توسط یک
شبکه الیافی در پشت خود پشتیبانی می شوند. بر خلاف دال بتنی "آزمایشگاهی"، زیرلایه هایی مانند کاشی های قدیمی، تخته گچی یا سطوح زیرلایه بزرگتر که به راحتی می توانند متحمل
حرکات ریز شوند ، می توانند بستر های بسیار دشوار برای چسب کاشی محسوب شوند.