فرفوژه (Wrought Iron) یکی از پرکابردترین و زیباترین فلزاتی ست که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد. احتمالا شما هم نرده ها و یا درهایی از جنس فرفوژه را دیده اید که باعث زیبایی هر بیشتر نمای ساختمان ها شده اند. اما چه چیز باعث شده است تا فرفوژه تا این حد محبوب باشد. پاسخ این سوال به ماهیت و جنس فرفوژه باز می گردد. فرفوژه یا گل نرده، آلیاژی از آهن است که درصد کربن آن بسیار ناچیز (کمتر از 0.08%) می باشد. این محصول آهنی به دلیل وجود کربن کم در آلیاژ آن قابلیت فرم پذیری بالایی دارد و برخلاف چدن که درصد کربن آن بسیار بالا (2.1% الی 4%) و فرم پذیری آن به سختی و مشکل می باشد. همین فرم پذیری باعث شده است تا آهنکاران و هنرمندان بتوانند راحتر از انواع دیگر آهن به آن حالت بدهند.
تفاوت چدن و فرفورژه تمایز اصلی بین چدن و فرفوژه در نحوی تولید آنها است. تفاوت ها را می توان از نام این دو فلز نیز متوجه شد، فرفوژه یک آهن کار شده است و اغلب هر آنچه را توسط فرآیند ریخته گری شکل گرفته، توصیف می کند. آهن فرفوژه محصول جانبی از ذوب سنگ آهن می باشد که به طور کلی از مخلوط اکسیدهای سیلسیم، گوگرد، فسفر و آلومینیوم تشکیل شده است. این آهن با حرارت دادن مکرر و کار با ابزار تغییر شکل، ساخته می شود. آهن فرفوژه بسیار قابل انعطاف است و اجازه می دهد تا آن را گرم کرده و دوباره گرم کرده و به اشکال مختلفی تبدیل کند. این آهن هرچه بیشتر کار کند، قویتر می شود و از نظر ظاهری دارای فیبر می باشد. لذا این آهن در برابر خستگی بسیار مقاوم است و اگر مقدار زیادی فشار به آن وارد شود قبل از خراب شدن مقدار زیادی تغییر شکل می یابد. اما حال نوبت به چدن می رسد، چدن میتواند به طیف وسیعی از آلیاژهای آهن اشاره داشته باشد، اما معمولا با آهن خاکستری مرتبط است. چدن، آهن خالص نیست و حاوی 4-2 درصد کربن به علاوه مقادیر کمی سیلسیم و منگنز است. ناخالصی های دیگر نیز مانند گوگرد و فسفر در آن معمول می باشد. فلز چدن در اثر ذوب سنگ آهن و مخلوط کردن آن با ضایعات فلزات و سایر آلیاژ ها تشکیل می شود. سپس مخلوط مایع در قالب ریخته می شود تا خنک و جامد شود. چدن ماهیت بسیار شکننده ای دارد، به این معنی که نسبتا سخت و غیر قابل انعطاف است.
ساخت انواع محصولات فرفورژه نرده درب آلاچیق شیراز فورج در شیراز