کلمه ی سرامیک از کلمه ی یونانی "keramikos" برگرفته شده است که به معنی "از سفالگری" می باشد. سرامیک یک ماده معدنی، جامد غیر فلزی، که عموما براساس اکسید، نیترید، برید و کاربید است، می باشد که در درجه حرارت بالا انگیخته شده است.
سرامیک ها پیش از حرارت دیدن، لعاب و صیقل داده می شوند تا یک محصول با پوششی که تخلل و پوکی را کاهش میدهد و سطح صاف و اغلب رنگ شده دارد ،تولید شود. خیلی از سرامیکها حاوی مخلوطی از پیوند کووالانسی و یونی بین اتم ها هستند ،محصول به دست آمده ممکن است بلورین، نیمه بلورین یا شیشه ای باشد
انوع سرامیک
سرامیک سفید، سرامیک های ساختاری، سرامیک های فنی و دیرگداز هستند.
سرامیک های سفید، شامل لوازم پخت ، سفال ها و کاشی های دیواری می شود.
سرامیک های ساختاری شامل آجرها، لوله ها، کاشی های سقفی و زمین هستند.
سرامیک های فنی هم چنین به عنوان سرامیک های مخصوص، لطیف، پیش رفته و مهندسی شناخته می شوند. این ردیف سرامیک شامل تکیه گاهها، کاشی های مخصوص(مانند پوشش حرارتی فضاپیما) وسایل زیست پزشکی، سوخت هسته ای، آجرهای سرامیکی، موتورهای سرامیکی و روکش سرامیکی است.
سرامیک های دیرگداز ، سرامیک هایی هستند که برای ساختن ظروف ،ساختن ذوب فلز، خط کوره، گرمای تابشی در اجاق های گازی استفاده می شوند.
مواد خام برای ساخت سرامیک ،خاک رس، کائولینیت،اکسید آلومینیوم، کاربید سیلیکون، کاربید تنگستن و سایر عناصر خالص به خصوص هستند ، مواد خام با آب ترکیب می شوند تا مخلوطی را درست کنند که قابل شکل و قالب گیری باشد. کار با سرامیک ها ،اغلب بعد از درست شدن سخت است، بنابراین آنها از قبل به شکل نهایی دلخواه در آمده اند.
فرم دلخواه خشک می شود و در یک فر اجاق مانند ،حرارت داده می شود. فرآیند حرارت دادن، انرژی فراهم می کند تا زنجیره های شیمیای جدید (تبدیل به شیشه ) و گاهی اوقات مواد معدنی جدید مانند (انواع مولیت در خاک چینی در حرارت دادن چینی) تشکیل شوند. لعابهای ضد آب، تزئینی یا کاربردی ممکن است، قبل از حرارت دادن اضافه شود و یا ممکن است نیاز به اضافه شدن بعد از حرارت دادن باشد که بیشتر نیز رایج است.
حرارت دادن اولیه محصولی را تولید میکند که بیسکو نامیده می شود.حرارت دادن اولیه ،مواد آلی و آلودگی های فَرار را می سوزاند.حرارت دادن برای بار دوم یا سوم ، لعاب دادن گفته می شود.