مانکن خیاطی یکی از مهمترین ابزارهایی است که یک خیاط، الگوساز یا طراح لباس باید در محل کارش داشته باشد. از مانکن در حرفهی خیاطی استفادههای مختلفی میشود که در ادامه به رایجترین آنها اشاره میکنیم.
نمایش لباس:
یکی از معمولترین کاربردهای مانکن، نمایش لباس در کارگاه یا مزون است. برای چنین استفادهای، نوع و جنس مانکن اهمیت چندانی ندارد.
پروگیری روی مانکن
از آنجایی که مانکن همچون بدن انسان طراحی شده، وسیلهی مناسبی برای پرو لباس و رفع عیوب آن است. در این مورد، لازم است از مانکنهای خیاطی حرفهای که تناسب دقیقتری دارند، استفاده کرد.
مولاژ و دراپینگ
دراپینگ یک روش الگوسازی سهبعدی بوده که جایگزین الگوسازی خطی کاغذی شدهاست. در این روش، خیاط پارچه را روی مانکن سنجاق میکند و در واقع طرح با استفاده از قالب بدن مانکن به صورت سهبعدی الگوسازی میشود. مانکن مورد استفاده برای مولاژ، باید با توجه به سایز و اندازهی شخص موردنظر ساخته شده باشد.
مدلسازی
گاهی خیاطان قبل از برش و دوخت لباس، آن را روی مانکن مدلسازی میکنند تا ایرادات طرح برطرف شود. بعد روی پارچهی اصلی منتقل میکنند، خصوصاً درمورد لباس شب و پارچههای گرانقیمت. در این موارد میتوان از مانکنهای کوچکتر با ابعاد 2/1 یا 4/1 هم استفاده کرد.
اصلیترین ویژگیهای مانکن خیاطی
مانکن خیاطی خصوصاً مانکنی که برای مولاژ استفاده میشود، باید این دو خصلت را دارا باشد:
سوزنخور
قابلیت فرو بردن سوزن از جهات افقی، عمودی و اریب را داشته باشد.
اتوخور
در برابر حرارت اتو مقاوم باشد و بتوان روی آن اتوکشی انجام داد.
بنابراین استفاده از مواد مناسب برای ساخت این نوع مانکنها، اهمیت زیادی دارد و در هنگام خرید باید به آن دقت کرد.