آشنایی با انواع سبک های معماری و تاریخ معماری جهان شما را با انواع نگرشها به معماری آشنا میکند. شما با مطالعه انواع سبکهای معماری با فلسفه پشت ساختمانها آشنا میشوید؛ مفاهیم مهمی همچون عملکرد گرایی در معماری مدرن و معماری زمینه گرا و پایدار.
چکیدهای از فرهنگ و هنر دورههای تاریخی گذشتهاند که به صورت ابنیههای تاریخی برای ما به یادگار ماندهاند. شما با مطالعه هر سبک معماری به تکنولوژی ساختوساز و فرهنگ زندگی هر منطقه در دوران تاریخی مشخص دسترسی دارید.
سبک معماری بومی (Vernacular Architecture)
در جوامع اولیه اولین ساختمانها را نه معماران بلکه مردم عادی و اجتماعات محلی میساختند. این نوع معماری که بعدها به نام سبک بومی یا بدوی شناخته شد، نمایانگر ارزشهای جوامع محلی و ساخته شده با مصالح بومی منطقه بود.
معماری بومی بسیار متنوع است و دربرگیرنده تکنیکهای ساختوساز است که به مرور زمان شکل گرفته و نسل به نسل منتقل شدهاند، ساختمانهای بومی خودبسنده هستند و با استفاده از مصالح طبیعی موجود در منطقه مانند سنگ، گِل، چوب، پوست و استخوان ساخته میشوند و بهترین تطابق اقلیمی را دارند.
در اقلیم گرم ساختمانها را کنار رودخانه میساختند و در اقلیم سرد فضای زندگی را از درون صخره میکندند. در اقلیم گرم ساختمانها را باز و سایهدار و در اقلیم سرد ساختمانها را بسته و عایقشده میساختند.
سبکهای جدید معماری مانند معماری پایدار و معماری زمینه گرا به دنبال بهرهگیری از روشهای ساده ساختمانهای بومی برای ایجاد آسایش محیطی در ساختمانها هستند.
سبک معماری مصری (Egyptian Architecture)
سابقه تمدن و شهرنشینی در مصر به سه هزار سال پیش میرسد و از همان زمان بود که ویژگیهای خاص سبک معماری مصر باستان شکل گرفت. مصریان در تولید آجرهای سخت استاد بودند و از گِل دلتای رود نیل بهترین استفاده را میبردند.
معماری مصری تنوع بسیاری دارد و از سازههای کوچک آجری تا اهرام ثلاثه را در بر میگیرد. فرهنگ و اقلیم مصر بهترین شرایط را برای ساخت سازههای عظیم و فرمگرا (مونومنتال) را داشت. معماری مصر از منابع تاثیرگذار و الهامبخش در شکلگیری بسیاری از سبکهای معماری جدید بوده است.
سبک معماری یونانی (Greek Architecture)
سبک معماری یونانی از مهمترین سبک های معماری غربی است که هنوز هم زنده است و تاثیر بسیاری در طراحی ساختمانهای عمومی و شهری دارد. هنوز هم کتابخانهها و موزههای شاخص شهری با الگوبرداری از معابد یونانی طرحی میشوند تا بر شکوه و اهمیتشان تاکید شود.
ابنیه یونانی از اولین سازههای بشری بودند که از سیستم تیر و ستون بزرگ چوبی و سنگی استفاده کردند و سعی در اجرای بهترین تناسبات و هارمونی در اجزای ساختمان از جمله پلان، نماها و تزئینات داشتند. با پیشرفت سبک معماری یونانی، بناهای این سبک از نظر تناسبات و تزئینات به سه دسته دوریک، یونیک و کورنتین تقسیم شدند.
سبک معماری رومی (Roman Architecture)
معماری رومی ادامهای از معماری یونانی بود که به مرور به پیشرفتهای سازهای بسیاری دست یافت. عناصر سازهای همچون قوس، طاق و گنبد و مصالح تازهای مانند بتن از دوران اوج تمدن رومی به معماری غرب معرفی شدند.
استفاده از قدرت باربری بالای سازههای طاقی باعث شد که معماران رومی بتوانند ساختمانهایی عظیم همچون کولوسئوم در رم را بر پا کنند. بناهای شاخص رومی با مصالح آجر و بتن ساخته میشدند و از کاشیهای موزاییکی زیبا پوشیده میشدند.
سبک معماری بیزانس یا روم شرقی امتدادی از معماری رومی در بخش شرقی امپراتوری روم به مرکزیت شهر استانبول کنونی بود. سبک رومانسک ترکیبی از سنتهای مدیترانهای و فرهنگ یونانی و مسیحیت را با روشهای نوین ساختوساز رومی بود.