درواقع در این سالن‌ها خدمات ناخن برای مردان با این استدلال انجام می‌شود که ناخن‌هایشان را تمیز می‌کنند یا ماسک صورت برای از بین بردن جوش‌هاست و قرار نیست از لوازم آرایشی استفاده کنند. البته بعضی از سالن‌های پیرایش در تهران از سالن‌های آرایش زنان کم ندارند و این خدمات آرایشی هم در آن‌جاها انجام می‌شود، اما در غالب سالن‌ها فقط متعادل‌سازی انجام می‌شود.

به‌تازگی مد شده است برخی‌ها از شابلون هم استفاده می‌کنند و نام فوتبالیست موردعلاقه‌شان را روی سرشان حکاکی می‌کنند. این همان فرهنگ وارداتی و مغایر با فرهنگ ماست.

پرورش آرایشگر در ایران فقط به آموزشگاه‌هایی منحصر است که چند ماه متقاضی را تحت آموزش قرار می‌دهند و آن‌ها بدون آن‌که از لحاظ آکادمیک آموزش ببینند، فقط به فن این کار واقف شده و شروع به فعالیت می‌کنند.

دانستن ابعاد مختلف فرهنگی، واردکردن مدل‌های وطنی و آن‌چه با جامعه ما سازگاری دارد، از نکات مهمی است که باید رعایت شود، ولی متاسفانه امروزه اصلا به این موضوع نگاه فرهنگی نمی‌شود و هر کسی که در خود توانایی اصلاح موی سر را می‌بیند به این کار اقدام می‌کند و همین می‌شود که گاه و بیگاه شاهد اتفاقاتی هستیم که با فرهنگ کشورمان سازگاری ندارند.

در مورد رواج پدیده های عجیب در ارایشگاه های مردانه نظر بدهید یا سوالتان را بپرسید.