یکی از مهمترین مباحث در مهندسی ساختمان، پیش بینی سیستم تهویه هوا است.
HVAC مخفف عبارت Heating, Ventilation, and Air Conditioning و به معنی سرمایش، گرمایش و وضیعت هوا است .
در طراحی یک سیستم تهویه می توان از انواع هواکش های فشار قوی، فن سانتریفیوژ و سایر انواع فن های محوری استفاده کرد.
تهویه مطبوع بخش مهمی از سازه های مسکونی مانند خانه های تک خانواده، ساختمان های آپارتمانی، هتل ها و امکانات زندگی سالمندان است. ساختمان های صنعتی و اداری متوسط تا بزرگ مانند آسمان خراش ها و بیمارستان ها. وسایل نقلیه مانند اتومبیل، قطار، هواپیما، کشتی و زیردریایی؛ و در محیط های دریایی که شرایط ساختمانی ایمن و سالم با توجه به دما و رطوبت تنظیم می شود، با استفاده از هوای تازه از فضای باز.
کاربرد هواکش صنعتی در ساختمان
بسته به نوع ساختمان، کاربری مسکونی، تجاری، فروشگاهی، هتل، تعداد و نوع دستگاه های موجود و حتی مصالح به کار برده شده در ساخت، نوع سیستم تهویه نیز متفاوت است. مثلا در یک ساختمان که برای کاربرد مسکونی طراحی و اجرا می گردد، باید سیستم تهویه به صورت مجزا برای هر واحد تعبیه شده و به صورت یک واحد متمرکز نیز قابل تنظیم و کنترل باشد.
طراحی سیستم های تهویه
در طراحی های جدید سیستم تهویه، از سیستم چیلر مرکزی و کولینگ تاور نیز برای خنک سازی هوا و تهویه مطبوع استفاده می شود. در این سیستم ها، تجهیزات در یک قسمت مانند زیر زمین یا پشت بام متمرکز شده و توسط یک سیستم برق و سوییچ مرکزی کنترل می شود. در این جالت هر واحد می تواند بسته به نیاز خود از سیستم استفاده کند. در این حالت راه اندازی و تهمیرات پیشگیرنه سیستم تهویه بسیار اهمیت دارد. قبل از شروع فصل تابستان برای راه اندازی و سرویس اولیه تجهیزات سرمایشی باید اقدام کرد.
ورودی های هوای تازه برای اجازه دادن هوا به داخل ساختمان استفاده می شود، جایی که هوا از طریق سیستم مجاری هوا به یک فن تامین هدایت می شود. فن فشار هوا را افزایش می دهد و آن را به بقیه ساختمان می رساند. سپس از فن های خروجی در سقف برای بیرون راندن هوای قدیمی و کهنه به بیرون ساختمان استفاده می شود.
هوای تهویه شده باید عاری از ناخالصی ها، بوها، مواد آلی و گرد و غبار غیر آلی باشد. همچنین باید عاری از دودهای ناسالم گازها مانند مونوکسید کربن، دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد و … باشد.