کانال که به آن داکت ( Duct ) نیز گفته می‌شود، ابزاریست برای انتقال هوا از دستگاه های تهویه مطبوع ( HVAC ) مثل هواساز ، داکت اسپلیت، فن کویل، کولر ها و انواع فن های دمنده و مکنده به محل مورد نظر می‌باشد. برای پخش و توزیع جریان هوای تولیدی توسط این دستگاه‌ها، در تمام ساختمان یک شبکه کانال کشی مورد نیاز است که به کانال تهویه مطبوع مشهور است. کانال ها تنها برای جابجایی هوای مطبوع بین محیط درون ساختمان و دستگاه تهویه استفاده می شوند.
کانال‌های تهویه مطبوع از لحاظ شکل ظاهری به دو دسته‌ی چهارگوش و دایره‌ای تقسیم می‌شوند. اما تقسیم‌بندی آنان براساس جنس بصورت زیر می‌باشد: کانال‌های گالوانیزه: این نوع کانال‌ها از قدیمی‌ترین نوع کانال‌های تهویه هوا به حساب می‌آیند که به دلیل استحکام، شکل گیری، زیبایی و تنوع سایزی همچنان به‌عنوان با کیفیت ترین و مهندسی ترین سیستم انتقال هوا محسوب می‌شوند. اما، چون این نوع کانال‌ها از اولین نسل کانال‌های تهویه هوا هستند، نصب آن‌ها نیز باید با رعایت روش‌های سنتی انجام پذیرد و به‌همین دلیل دارای سختی‌ها و مشکلات بسیار در هنگام نصب است.
با توجه به ویژگی ساختاری ورق‌های گالوانیزه این نوع کانال‌ها نیاز به عایق‌کاری جهت جلوگیری از میعان بخارآب موجود در هوا دارند و درصورت استفاده از پشم شیشه یا پشم سنگ این الیاف از منافذ موجود در کانال‌ها عبور می‌کنند و باعث ایجاد مشکلات تنفسی و حتی پوستی برای افراد می‌شوند. پیش عایق: این کانال‌ها بیشتر بصورت چهارگوش مورد استفاده قرار می‌گیرند و برخلاف کانال‌های گالوانیزه عایقکانال پیش عایق مناسبی برای رطوبت و برودت حاصل در محیط کانال دارند. هم‌چنین، عایق صوتی و وقاوم دربرابر اشعه UV نیز می‌باشند. این کانال‌ها از فوم پلی اورتان ضخیم به همراه ورق های آلومینیم در پیرامون خود تشکیل شده اند، فوم پلی اورتان خاصیت عایق کاری دارد و ورق های آلومینیم نیز، محافظین خوبی برای این عایق هستند. وزن کم، سرعت نصب و اجرای بالا، عایق صدا و لرزش، ضد حریق و ضد قارچ و باکتری بودن کانال‌های پیش عایق در کنار یکپارچه ساختن شبکه کانال‌ها، از مزایای استفاده از این کانال تهویه است.