اصطلاحات سوارکاری چیست؟
چهار نعل :به حرکت بالای اسب چهار نعل می گویند.
یورتمه: یورتمه به حالتی می گویند که اسب در آن به شکل آرام و ملایم می دود.
ساز و برگ: به لوازم سوارکاری زین، مهمیز، دهنه اسب، رکاب ساز و برگ می گویند.
رکاب: پله ای که برای رفتن سوارکار به پشت اسب استفاده می شود و با دو حلقه آهنی محکم می شود.
چابک سوار: به سوارکار ماهر و چابک، چابک سوار می گویند.
اسپریس: پیست اسب دوانی
کورس: یک رقابت میان سوارکاران است که هدف عبور از خط پایان به عنوان اولین سوارکار است.
مهمیز: قطعه آهنی که سوارکار با استفاده از آن اسب را به حرکت در می آورد.
زین: پارچه ای ضخیم که سوار بر روی آن می نشیند و به تعادل سوارکار کمک می کند.
دهنه: قطعه ای فلزی که در دهان اسب قرار می گیرد تا سوارکار بتواند به واسطه طناب وصل شده به آن اسب را هدایت کند.
یورتمه: یورتمه به حالتی می گویند که اسب در آن به شکل آرام و ملایم می دود.
ساز و برگ: به لوازم سوارکاری زین، مهمیز، دهنه اسب، رکاب ساز و برگ می گویند.
رکاب: پله ای که برای رفتن سوارکار به پشت اسب استفاده می شود و با دو حلقه آهنی محکم می شود.
چابک سوار: به سوارکار ماهر و چابک، چابک سوار می گویند.
اسپریس: پیست اسب دوانی
کورس: یک رقابت میان سوارکاران است که هدف عبور از خط پایان به عنوان اولین سوارکار است.
مهمیز: قطعه آهنی که سوارکار با استفاده از آن اسب را به حرکت در می آورد.
زین: پارچه ای ضخیم که سوار بر روی آن می نشیند و به تعادل سوارکار کمک می کند.
دهنه: قطعه ای فلزی که در دهان اسب قرار می گیرد تا سوارکار بتواند به واسطه طناب وصل شده به آن اسب را هدایت کند.
