همه چیز درباره سنگ عقیق و تاریخچه چندین هزار ساله آن!
عقیق سنگی زینتی و زیبا است که طرفداران بسیاری میان قشرهای مختلف مردم دارد و این طیف از افراد که به دلایل مذهبی از این سنگ باارزش استفاده می‌کنند نسبت به سنگ‌شناسان زبده و قدیمی گسترده‌اند. عقیق در رنگهای بسیار متنوعی یافت می‌شود، اما مشخصه اصلی که آن را از مابقی سنگ‌ها یا به عبارت دقیق‌تر کلسدونی‌ها متمایز می‌کند، وجود نوار است.
البته انواع مختلفی از عقیق، مانند: عقیق خزه‌ای و عقیق دندریتیک وجود دارد که نوارهایی روی خود ندارند، اما این عقیق‌ها هم دارای اجزایی هستند که در بعضی موارد مانند باند ظاهر می‌شوند.
سنگ عقیق که به انگلیسی آگات (Agate) نامیده می‌شود، نام خود را از رودخانه‌ای در سیسیل گرفته است که یونانیان آن را Achates می‌نامیدند. طبق ویکی پدیا، بین قرن‌های 3 و 4 قبل از میلاد، تئوفراستوس، فیلسوف و طبیعت‌شناس یونانی این سنگ را در امتداد ساحل رودخانه دیریلو در سیسیل – که یونانی‌ها به آن آچاتس (یونانی باستان: Ἀχάτης) می‌گفتند و امروزه دیریلیو (Drillio) نامیده می‌شود – كشف كرد و نام آن را همین دانشمند انتخاب نمود. در اوایل سال 300 قبل از میلاد، مقادیر زیادی عقیق در این رودخانه کشف شد.
طی قرن‌ها عقیق بسیار مورد استفاده قرار گرفت، زیرا به راحتی یافت می‌شد و در رنگ‌ها و اشکال مختلف وجود داشت. بنابراین شاید برای شما جالب باشد که بدانید این سنگ چگونه تشکیل می‌شود و دانستن نحوه تشکیل آن دید بهتری در مورد دلیل فراوانی و نحوه استفاده از آن طی تاریخ در اختیار شما بگذارد.
عقیق به عنوان سنگی نیمه قیمتی (نوعی کانی کوارتز، با فرمول SiO2 که بلورهای آن به اندازه‌ای ریزدانه‌اند و با میکروسکوپ معمولی نمی‌توان آن‌ها را دید) شناخته می‌شود. این ماده معدنی به طور طبیعی در آتشفشان‌ها تشکیل می‌شود و زمانی شکل می‌گیرد که آب غارهای غنی از سیلیس به طور مداوم در حفره‌های میان سنگ‌ها چکه می‌کند.
سیلیس در حفره‌های کوچک سنگ‌های آتشفشانی جمع می‌شود و طی مدت زمان طولانی، سوراخ‌ها را به طور کامل پر می‌کند. لایه‌ها تغییر می‌کنند و به شکل میکرو کریستال ایجاد می‌شوند و این همان چیزی است که مسئول نوارهای موجود در عقیق است. تفاوت در رنگهای عقیق به دلیل تغییرات دما، فشار و ماده جمع شده در هنگام تشکیل آن‌ها است.
بنابراین واضح است که عقیق توسط چند رسوب رنگی مختلف از کرپتوکریستال‌های تجمع یافته ساخته شده است و این سنگ را می‌توان در طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها یافت. گاهی اوقات، عقیق را به طور مصنوعی رنگ می‌کنند و این فرآیند به دلیل تخلخل کاملاً ساده است و به نظر می‌رسد مردم روم از دوران باستان این فن را می‌دانسته‌اند.
عقیق را می‌توان در جواهرات و همچنین در معماری (شیشه‌ها‌ی رنگی) و در تولید گلدان که در دوره سلطنت اروپا و دوره رنسانس کاملاً معمول بوده است، جستجو نمود.
عقیق یکی از متداول‌ترین موادی است که در هنر کنده‌کاری سنگ سخت (Hardstone carving) مورد استفاده قرار گرفته و در مکان‌های باستانی متعددی کشف شده که نشان دهنده کاربرد گسترده آن در جهان باستان است. به عنوان مثال، بازیابی باستان‌شناسی سایت Knossos در کرت، نقش آن را در فرهنگ مینوی عصر مفرغ نشان می‌دهد.