تا کنون حدود هشت میلیون ماده ی شیمیایی انسان ساخت شناسایی شده است که حدود هفتاد هزار ترکیب آن استفاده رایج دارند. یکی از این ترکیبات شیمیایی که هر روز با پیشرفت علم و فناوری بر تعداد و مقدار مصرف آن ها در محیط افزوده می شود آفت کشهایی هستند که برای مبارزه با آفات کشاورزی و بهداشتی به طور وسیعی استفاده می شود.به طور کلی آفت کش ماده یا مخلوطی از مواد است که برای پیشگیری ، نابودی یا کنترل آفات شامل ناقلین بیماری های انسانی و حیوانی یا گونه های ناخواسته گیاهی و حیوانی بکار می رود. اغلب آفت کش ها علاوه بر ماده ی موثر، دارای مواد حامل و هم چنین حلال ها و ترکیباتی هستند که جذب و ویژگی های دیگر آفت کش ها را بهبود می بخشد بخش بزرگی از آفت کش های تجاری را مواد بی اثر تشکیل می دهد که اثرات مضر آنها ممکن است از عاملهای موثر بیشتر باشد، اما در بحث مربوط به اثرات بهداشتی آفت کشها کمتر سخنی از آنها به میان می آید.

آفت کش ها معمولا به صورت گرد، گرانول ، امولسیون و سوسپانسیون استفاده می شوند و ورود آن ها به محیط زیست بلافاصله پس از مصرف صورت می گیرد. راه یابی آفت کشها به داخل روانابهای سطحی فرآیند پیچیده ای است که تعریف و تبدیل بخشهای مختلف فیزیوشیمیایی آن به مفاهیم ریاضی مشکل می باشد. آلودگی منابع آب به آفت کش ها به کاربردنادرست این مواد بدون در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی و حوادث ایجاد شده در کشاورزی، صنعت و تجارت آفت کش ها نسبت داده شودوحتی درصورت رعایت اصول صحیح کشاورزی،می توانند وارد منابع آب شوند.

انتقال آفت کشها از طریق بارندگی و ریزش های جوی آلودگی مستقیم آبهای سطحی بر اثر انتقال جریان های هوایی انتقال به همراه زهاب های کشاورزی ورود باقیمانده محلولهای آفت کشها پس از پایان عملیات سم پاشی فاضلاب و پسآب های ناشی از صنایع تولید آفت کش ها ورود آب های مورد استفاده برای شست و شوی لوازم و تجهیزات سمپاشی جریان یافتن آب از لایه های خاک و فرسایش خاک ورود تصادفی و دفع نادرست زباله های سمی و صنعتی کاربرد مستقیم در منابع آبی برای کنترل حشرات آبزی

رفتار آفت کش ها در محیط های آبی تحت تأثیر عامل های متعددی قرار داشته و از طرفی حساسیت موجودات زنده به آفت کش ها به شدت با یکدیگر متفاوت است . بر اساس مقررات اتحادیه اروپا حداکثر غلظت ۱۰ میلی گرم بر لیتر برای یک ماده موثر خاص و مجموع ۵۰ میکرو گرم بر لیتر برای تمام آفت کش های موجود در آب باید رعایت شود. میزان سمیت آفت کش های مختلف برای انواع ماهی ها متفاوت است.آفت کشها درغلظت های پائین برای بی مهرگان آبزی و ماهی ها کشنده می باشند چنان چه اندرین برای ماهی قزل آلای رنگین کمانی با ۰٫۰۰۷-۰٫۰۰۶ میلی گرم بر لیتر است و دز کشندگی DDT برای همین نوع ماهی ۰٫۰۱۸-۰٫۰۱۶ میلی گرم بر لیتر است. برخی از آفت کشهای شیمیایی به دلیل داشتن زمان پایداری طولانی، بالا بودن حلالیت در چربی و پائین بودن سرعت تجزیه دربدن موجودات زنده و محیطهای آبی،در بافت های ذخیره ای و انباشته به زنجیره ی غذایی وارد می شوند و در نتیجه باعث حذف گونه های حساس می شوند دردراز مدت می تواند نظام اکوسیستم رامختل سازد . جمع پاره ای از حشره کش ها در غلظت های کم می تواند بر بو و مزه آب و به طور کلی بر اجزا بستر آبی مانند میکرو ارگانیسم ها، ماهی ها، دوزیستان، پلانکتون ها و همچنین بر PH و CO2 و فرآیند تولید اکسیژن توسط فیتوپلانکتون ها اثر گذارند.

همان طور که می دانید محیط زیست از اجزای زنده و غیرزنده تشکیل شده است.اجزای زنده همان موجودات زنده (ارگانیسم ها) هستند که باهم و با بخش غیرزنده در تقابلند و اجزای غیرزنده شامل آب، هوا، غذا و مکان زیست ارگانیسم ها و تقابل آن ها با خود و محیط است.آلودگی شیمیایی محیط زیست غالباً از طرق آب، هوا و خاک صورت می گیرد. آفت کشها یا از طریق تبخیر و یا مستقیماً از طریق هوا وارد اتمسفر می شوند. آبهای سطحی، پساب های صنعتی و شهری و کاربرد مستقیم آفت کشها برای کنترل آفات آبزی، از راه های ورود سموم به منابع آبی است. خاک نیز از طریق گیاهان تیمار شده با سموم، باران، دفن ظروف خالی سم و همین طور استفاده مستقیم آن ها روی خاک آلوده می شود. برای مصرف بهینه و مناسب آفت کش ها باید نسبت به هدف و چگونگی انجام سم پاشی آگاه بود. منظور از هدف موجود مزاحمی است که مایل به از بین بردن آن هستیم اقدام آگاهانه می تواند در جلوگیری از آلودگی محیط زیست بسیار مفید و مؤثر باشد. برای این منظور باید بدانیم سم را برای چه هدفی می خواهیم استفاده کنیم. در واقع تعیین این که هدف ما یک حشره است (به عنوان آفت) یا میکروب ها و قارچ ها (عوامل بیماری زا) هستند، اولین گام در راه شروع یک مبارزه قاطع و در عین حال کم خطر است. بعد از تعیین مشکل گیاه می توان اقدام به تهیه نوع سم مناسب نموده و آن را با حداقل میزان ممکن به کار برد.