کاربرد پالت چوبی

پالت‌های چوبی اولیه بین سال‌های ۱۹۲۰ الی ۱۹۳۰ میلادی (معادل ۱۲۹۹ تا ۱۳۰۹ خورشیدی) ساخته شدند. پالت‌های چوبی قدیمی، شکل امروزی خود را نداشتند و کاربرد آنها هم تا حدودی با پالت‌های امروزی متفاوت بوده است. مدل‌های قدیمی پالت، اسکید (Skid) نامیده می‌شدند. اسکید یک تخته چوبی ساده بود که کالاها را می‌توان روی آن انباشته کرد و با کمک چرخ‌هایی، آن را حرکت داد. البته قدمت اسکیدها به سال‌های بسیار دور و دوران مصر باستان باز می‌گردد.

پالت‌های چوبی به سبک امروزی و به شکلی که ما می‌شناسیم، قبل از اختراع لیفتراک ساخته نشده بودند. هنگامی که اولین لیفتراک در سال ۱۹۱۵ وارد عرصه حمل‌ونقل شد، اسکیدها به آرامی با این ماشین‌ها سازگار شدند. در واقع زیر تخته‌های چوبی، پایه‌هایی ساخته شد تا امکان برداشتن پالت‌ها با لیفتراک، امکان‌پذیر شود.

کم‌کم هم شکل پالت از تخته یک‌دست، به اشکال امروزی تغییر یافت. در واقع همین اتفاق زمینه‌ساز شکل‌گیری انواع پالت چوبی از نظر طراحی شد. اولین ثبت اختراع برای یک پالت به سبک امروزی مربوط به سال ۱۹۲۵ میلادی (حدود ۹۸ سال پیش) و توسط فردی به نام هاوارد تی هالوول است.

کاربرد اصلی پالت برای حمل و نقل بارهای سنگین با جرثقیل و لیفتراک و همچنین نگهداری محصولات و بارهای مختلف در انبارها و سوله‌های بزرگ است. معمولا کارخانه‌های بزرگ و کوچک تولیدی، محصول خود را که تولید می‌کنند، برای نگهداری آن در انبار از پالت استفاده می‌کنند تا محصول با نم و رطوبت زمین برخورد نداشته باشد. همچنین جابجایی محصولات و بارهای سنگین دشوار است و به همین دلیل این محصولات را روی پالت چوبی قرار می‌دهند و با لیفتراک و جرثقیل آن را حمل می‌کنند.

ساخت پالت چوبی با انواع مختلف چوب مانند چوب راش، چوب روسی و سایر چوب‌های خشک انجام می‌شود. البته در سالهای اخیر استفاده از چوب فشرده یا پرس وود هم برای ساخت پالت کاربرد پیدا کرده است.

ابعاد پالت چوبی در کشورهای مختلف و همچنین برای محصولات مختلف با هم تفاوت‌های عمده دارد. به همین دلیل در مجامع بین‌المللی برای ابعاد پالت، سایزهای استاندارد معرفی کردند که معمولا در پالت صادراتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.