سیستم آبخوری و انواع آن برای پرورش طیور

طور معمول از دو نوع سیستم سرپستانکی استفاده می شود : آبخوریهای با شدت جریان زیاد و آبخوریهای باشدت جریان کم ؛ که سرعت جریان آب در سر پتانک های با شدت جریان زیاد، ۹۰ – ۸۰ میلی لیتر در دقیقه است. و در این سیستم آب بطور پیوسته در انتهای سرپستانک وجود دارد و زیر آن فنجانی تعبیه شده است که در صورت نشت ، آب در آن جمع خواهد شد. سرعت جریان آب در سر پستانک ها با شدت جریان کم ۶۰ – ۵۰ میلی لیتر در دقیقه است که معمولا در این سیستم فنجان جمع کننده آب وجود دارد و با فشار نوک پرنده به سرپستانک جریان آب برقرار می گردد. آبخوری های نیپل بر اساس قد پرنده و فشار آب تنظیم می شوند . بعنوان یک اصل کلی، پرنده ها نباید برای دسترسی به آب بیش از حد بلند شده و یا خم شوند . و هنگام آب خوردن باید کف پا بطور کامل روی بستر باشد .

این سیستم به طور وسیعی در سیستم بستر و قفسهای اتوماتیک مورد استفاده قرار گرفته است. کاملا بهداشتی بوده و احتیاج به ضدعفونی مکرر ندارد. و از نظر صرفه جویی در مصرف آب بسیار مناسب می باشد. در این سیستم جریان آب از لوله می گذرد و در فواصل مشخص در بستر و کنار هر قفس سوپاپ های مخصوص تعبیه شده است تا آب به صورت قطره قطره از این سوپاپ ها خارج شود. طیور به طور متناوب به این سوپاپ ها نوک می زنند. به این ترتیب موجب می شوند که آب از دهانه سوپاپ به طرف پایین جریان پیدا کند.

آبخوریهای کوچکی هستند که ۵ تا ۱۵ سانتی متر قطر و ۲ / ۵ تا ۷ / ۶ سانتی متر عمق دارند و بر اساس روشی که آب در داخل آنها وارد می شود، به انواع مختلف زیر تقسیم می شوند: نوع معلق: یک فنجان نسبتا بزرگی به انتهای یک لوله عمودی یا لوله خرطومی متصل است که در داخل فنجان سوپاپی قرار دارد که بر اساس وزن آب داخل فنجان باز و بسته می شود. نوع ماشه ای: معمولا فنجانها در قسمت بالای یک لوله افقی در طول آشیانه قرار دارند که سوپاپی در قسمت پایین فنجان تعبیه شده است که توسط ماشه ای باز و بسته می شود. ماشه توسط خود مرغ عمل می کند . فنجان این نوع آبخوری بسیار کوچک است. لوله افقی را می توان بالا و پایین کشید و بر اساس سن جوجه ارتفاع آن تغییر می یابد.

این آبخوری ها از یک قسمت مدور و یک بشقاب تشکیل شده اند. جنس آنها اغلب از پلاستیک، و دارای دستگاه تنظیم هستند و به وسیله لوله ای نازک، به لوله اصلی جریان آب که از زیر سقف می گذرد وصل، و آویزان می شوند. با کاهش آب، به علت سبکی، فنر متصل به آن بالا رفته و شیر تنظیم باز می شود و آب به داخل آبخوری جریان می یابد. زمانی که میزان آب به حد معینی رسید، به علت سنگین شدن آبخوری فنر به پایین کشیده شده و شیر تنظیم بسته می شود. بدین ترتیب، همیشه به مقدار کافی آب تمیز و خنک در اختیار مرغ ها قرار می گیرد. ارتفاع آبخوری را با توجه به سن مرغ ها می توان کم یا زیاد نمود و استفاده از این آبخوری ها معمولا بهداشتی تر بوده و در مصرف آب نیز تا حدی صرفه جویی می شود.

بیشتر برای جوجه های جوان از آبخوری های کله قندی استفاده می شود. 🔘 کلیه عملیات پر و خالی کردن، شستشو و ضدعفونی آنها توسط کارگر ها انجام می گیرد. 🔘 داخل حصار و اطراف مادر مصنوعی، تعدادی آبخوری کوچک از این نوع قرار داده می شود. 🔘 حداقل ظرفیت آبخوری های کله قندی ۱ /۵ لیتر و حداکثر ۴ لیتر است و برای هر ۱۰۰۰ جوجه ۶ آبخوری کله قندی استفاده می شود. 🔘 استفاده از تعداد زیادتر آبخوری کوچک بهتر از تعداد کمی آبخوری بزرگ است.

این آبخوری ها بیشتر در سیستم پرورش مرغ تخمگذار در قفس مورد استفاده قرار می گیرد. به طور سرتاسری در جلو قفس نصب شده و مقطع آن به صورت او ۷ می باشد و جنس آنها از آهن سفید، یا آلومینیوم و یا پلاستیک است. معمولا به تانکر آب و یا سیستم لوله کشی وصل است. در این نوع آبخوری، آب تازه همیشه به طور ملایم جریان دارد و آب اضافی از دریچه ای در انتهای آن سرازیر می شود. در این روش مصرف آب زیاد است و همچنین مرتبا باید آبخوری ضدعفونی و شسته شود. از این نوع آبخوری در سیستم بستر نیز استفاده می شود و جهت جلوگیری از ورود طیور به داخل ظرف آب، بر روی هر ناودان یک میله گردان نصب می شود.