معرفی انواع آسانسور

آسانسورهایی که در ایران مورد استفاده قرار می گیرند بیشتر از نوع کششی می باشند. آسانسورهای کششی در بالای خود دارای فلکه (قرقره) می باشند که نحوه عملکرد آن بر اساس نیروی اصطحکاکی که بین سیم بکسل های متصل به کابین و فلکه کششی موتور بوجود می آید. این فلکه روی موتور آسانسور قرار دارد و سیستم بکسل هم اطراف آن که این سیستم از یک طرف به کابین آسانسور و از طرف دیگر به قاب وزنه آسانسور متصل هستند، زمانی که فلکه موتور به حرکت درآید کابین آسانسور به سمت بالا و یا پایین حرکت می کند کابین آسانسور در چاه آسانسور معلق است که به آن سیستم تعلیق آسانسور می گویند.

جابجایی کابین در آسانسور های هیدرولیکی توسط جک بالابر انجام می شود که از نوع جک و موتور هیدرولیک (روغنی) می باشد که موتور در بالای چاه آسانسور قرار نگرفته است، نوع آسانسور فقط تا ۵ یا ۶ طبقه پاسخگو خواهد بود. موتور هیدرولیکی سه فاز آسانسور که در روغن غوطه ور است و دارای یک شیر الکتریکی به نام پاور یونیت می باشد، که روغن را به جک منتقل می کند در ضمن مصرف برق آسانسور های هیدرولیک بسیار کم است.

آسانسور وینچی قاب وزنه ندارد و با طناب یا زنجیر فولادی آویزان می شود و نیروی رانش به آن وارد می شود.

در آسانسورهای مغناطیس قطعاتی مانند: وزنه تعادل، کابل فولادی، موتوخانه وجود ندارد. این آسانسور ها بسیار ایمن هستند و گران قیمت.