بهزی
اتو گالری رویای سپید ، خرید و فروش خودرو های ایرانی و خارجی در چالوس مازندران
اتو گالری رویای سپید ، خرید و فروش خودرو های ایرانی و خارجی در چالوس مازندران

اتو گالری رویای سپید ، خرید و فروش خودرو های ایرانی و خارجی در چالوس مازندران

تاریخچه خودرو در جهان

نیکلاس جوزف کونیو فرانسوی در سال ۱۷۶۹، نخستین خودروی مجهز به موتور بخار را راهی جاده کرد. پس چرا بسیاری افراد بر این عقیده‌اند که اتومبیل توسط دایملر یا بنز اختراع شده است؟ شاید به این خاطر که هم دایملر و هم بنز موفق به ساخت خودروهای بنزینی کاربردی در عصر خودروسازی مدرن شدند. یعنی بنز و دایملر توانستند خودروهایی شبیه به ماشین‌های امروزی طراحی کنند. ولی با نگاهی به گذشته به این موضوع پی می‌بریم که معرفی بنز و دایملر به عنوان مخترعان اتومبیل بی‌انصافی بزرگی در حق تاریخ است.

تاریخچه خودرو در جهان

موتورهای احتراقی: قلب صنعت خودروسازی
موتور احتراقی به مکانیزمی گفته می‌شود که با استفاده از انفجار سوخت درون سیلندر، پیستون را به حرکت درمی‌آورد. حرکت پیستون موجب چرخش میل‌لنگ شده و چرخش میل‌لنگ از طریق یک زنجیر یا محور محرک، باعث حرکت چرخ‌ها می‌شود. در یک موتور احتراقی از سوخت‌های مختلف مثل بنزین، گازوئیل، نفت سفید استفاده می‌شود. تولید موتور و آزمایش آن روی یک وسیله نقلیه، پروسه‌های لاینفک هستند و از این رو با دنبال کردن خط زمانی توسعه موتور درون‌سوز می‌توان نشانه‌هایی از خلقت خودرو را پیدا کرد.

تاریخچه موتور احتراقی را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد.
سال ۱۶۸۰- فیزیکدان هلندی، کریستین هوخنس یک موتور احتراقی را با سوخت باروت طراحی کرد (ولی هرگز نساخت).
سال ۱۸۰۷- فرانسوا ایزاک دی ریواز سوئیسی یک موتور احتراقی را با سوخت متشکل از اکسیژن و هیدروژن خلق کرد. ریواز همچنین خودرویی را برای موتور احتراقی خود به وجود آورد که البته طراحی ناموفقی بود.
سال ۱۸۲۴- مهندس انگلیسی، ساموئل براون از موتور بخار نیوکومن برای سوزاندن گاز الهام گرفت و از آن برای انرژی‌رسانی به یک وسیله نقلیه استفاده کرد. این خودرو در تپه شوتر در لندن مورد آزمایش قرار داده شد.
سال ۱۸۵۸- مهندسی بلژیکی، ژان ژورف اتین لنوار یک موتور احتراقی با سوخت زغال‌سنگ را اختراع کرد که با جرقه برقی روشن می‌شد. در سال ۱۸۶۳، لنوار موتور خود را با یک کاربراتور اولیه و سوخت نفتی ارتقا داد و آن را روی یک واگن سه‌چرخ سوار کرد و توانست مسافت تاریخی حدود ۵۰ مایل را طی کند.

سال ۱۸۶۲- مهندسی فرانسوی، آلفونس بودو روشا یک موتور چهارزمانه را طراحی کرد، ولی آن را نساخت.
سال ۱۸۶۴- مهندسی اتریشی، زیگفرید مارکوس یک موتور تک سیلندر کاربراتوری را به وجود آورد و با نصب آن روی یک گاری، توانست مسافتی حدود ۵۰۰ فوت را طی کند. وی بعدها وسیله نقلیه‌ای را طراحی کرد که می‌توانست در مدت کوتاهی با سرعت ۱۰ مایل در ساعت حرکت کند. برخی مورخان، از اختراع مارکوس به عنوان نخستین وسیله بنزینی در جهان یاد می‌کنند.
سال ۱۸۷۳- مهندس آمریکایی، جورج برایتون یک موتور دو زمانه با سوخت نفت سفید را خلق کرد. این اختراع هرچند ناقص بود، ولی نخستین نمونه نفتی ایمن و کاربردی در تاریخچه خودرو آن زمان بود.
سال ۱۸۶۶- مهندسان آلمانی، آیگن لانگن و نیکولاس آگوست اتو، طرح‌های لنوار و دی روشا را بهبود بخشیده و موتور گازی کارآمدتری به وجود آوردند.
سال ۱۸۷۶- نیکلاس آگوست اتو یک موتور چهارزمانه موفق را ابداع کرد و آن را به ثبت رساند.
1883 مهندس فرانسوی، ادوارد دولامار دبوتوویل یک موتور تک سیلندر چهارزمانه را به وجود آورد که با اجاق‌گاز کار می‌کرد! مشخص نیست که آیا دبوتوویل توانست ماشینی را با استفاده از این موتور بسازد یا خیر. با این وجود طرح وی در آن زمان بسیار پیشرفته و دست‌کم روی کاغذ جلوتر از دایملر بود.

تاریخچه خودرو در جهان

سال ۱۸۸۵- گوتلیب دایملر نمونه اولیه موتور بنزینی مدرن را ابداع کرد. این موتور دارای کاربراتور و یک سیلندر عمودی بود که بنزین در آن تزریق می‌شد. دایملر موتور خود را روی یک وسیله نقلیه دوچرخ به نام «ریت واگن» (کالسکه سواری) نصب کرد و یک سال بعد، اولین وسیله نقلیه موتوری چهارچرخ در جهان را ساخت.
سال ۱۸۸۶- در ۲۹ ژانویه، کارل بنز حق اختراع خودروی بنزینی را به نام خود ثبت کرد.
سال ۱۸۸۹- دایملر یک موتور چهارزمانه بهبودیافته را با سوپاپ‌های قارچی شکل و دو سیلندر شیب‌دار ساخت.
سال ۱۸۹۰- ویلهام میباخ نخستین موتور چهارزمانه چهار سیلندر را به وجود آورد.
مرور تاریخچه خودرو جهان نشان می‌دهد که طراحی موتور و ساخت خودرو فعالیت‌های جداناپذیری بوده و تقریبا تمام مهندسین موتور ذکرشده در بالا، دستی در طراحی خودرو نیز داشتند و برخی آن‌ها حتی به تولیدکنندگان بزرگ خودرو تبدیل شدند. تمام این مخترعین در حقیقت دست‌اندرکاران پیشرفت‌های قابل‌توجه در تکامل خودروهای احتراقی به حساب می‌آیند.