کرم خراط با نام (Zeuzera pyrina)
که به پروانه فری نیز مشهور است
از خانواده cossidae و بومی اروپا می باشد. از جمله آفات چوبخوار جدی و خطرناک که بیشتر روی درختان گردو، گلابی، زیتون، گیلاس، آلبالو، سیب، هلو، افرا، بیدمشک، بید، صنوبر، نارون و بلوط در ناحیه مدیترانه ای دیده می شود.
یک پروانه فری می تواند به طور کامل یک نهال جوان را از بین ببرد و درختانی که کمتر از 3 سال عمر دارند با هجوم کرم خراط به علت آسیبی که به تنه آنها وارد می شود؛ در اثر وزش باد به راحتی می شکنند. لارو این حشره در بافت چوبی شاخهها و تنه دالانهایی ایجاد میکند که باعث ضعیف و در نهایت خشک شدن درختان میشود. بیشترین خسارت این آفات در باغات گردو دیده میشود.
روش های مبارزه با کرم خراط:
مبارزه زراعی:
هرس،آبیاری منظم،تغذیه کودی مناسب درختان،استفاده از ارقام مقاوم,کاشت گیاهان تله
مبارزه فیزیکی
استفاده از میله مفتولی
استفاده از پنبه حاوی دی کلروبنزن
استفاده از خمیر آنتی تارلو(زئوزران)
استفاده از تله نوری
استفاده از تله فرمونی
استفاده از فرمون جنسی
مبارزه شیمیایی با کرم خراط
به دلیل اینکه دوره تخم گذاری و خروج تخم از لاروها طولانی است سمپاشی خیلی موثر نیست ولی 10 روز بعد از پیک پرواز آفت در منطقه میتوان با استفاده از سم دورسبان سمپاشی شود.
🍁مدیریت آفت ابتدا باید روی حذف حشرات بالغ متمرکز شود،اگر در طی دو هفته مرحله زندگی حشرات بالغ نتوانیم عملیات پیشگیری یا کنترل انجام دهیم وارد مراحل بعدی یعنی جلوگیری از تخم ریزی،جلوگیری از ورود پوره ها به خاک و در نهایت کاهش و یا حذف جمعیت پوره ها ی درون خاک ،میشویم.
از جمله بهترین راه های پیشگیری از خسارت این آفت، استفاده از ارقام مقاوم (پیوند واریته های مرغوب روی پایه های مقاوم )میباشد. در ابتدای کار کاشت نهال یا قلمه در خاکهای شنی ،سبک و عمیق صورت گیرد. بعد از آن آبیاری منظم (کاهش کمیت آب آبیاری و افزایش دفعات)و در عین حال خشک نگه داشتن خاک در تابستان برای جلوگیری از ورود پوره به داخل خاک روشی بسیار مناسب است.
تقویت گیاه به وسیله کودهای حیوانی و مخلوط کردن کود و خاک با هدف پوک شدن و سبکی خاک وافزایش جذب آب در فصل پاییز و زمستان و صدمه به پوره ها (خفگی و سرمازدگی پوره ها) ،
و البته ،هرس شاخه های آلوده به تخم در اواسط تیر ماه ،از بین بردن میزبانهای وحشی آفت و سوزاندن آنها ،بیل زدن تابستانه و زمستانه با هدف تخریب دالانها آسیب به پوره ها نیز بسیار موثر است.یخ آب زمستانه با هدف خفگی و کاهش پوره ها در زمستان بی تاثیر نیست.
از جدید ترین روشهای مبارزه و پیشگیری استفاده از خاک دیاتومه یا پودر کائولن است که بر روی سرشاخه ها گرد پاشی میکنند.
کنترل شیمیایی زنجره مو
🍁سرانجام پس پشت سر گذاشتن تمام مراحل کنترل فیزیکی و مکانیکی در صورت جوابگو نبودن مشکل شما و در صورت نیاز از سموم زیر استفاده کنید. نکته ای که در استفاده از سموم وجود دارد این است که شما برای استفاده از سموم باید حتما با یک متخصص گیاه پزشک مشورت کنید تا میزان دوز مصرفی و نحوه استفاده از سم برایتان توضیح داده شود.
استفاده از سم بیش از حد مجاز علاوه بر گیاه سوزی و رعایت نکردن دوره کارنس سموم میتواند باعث ایجاد سرطان و آلرژی های تنفسی و پوستی و مسمومیت با مصرف میوه ها شوند.
سمپاشی میتواند در سه مرحله پای بوته ها مو علیه پوره های درون خاک،سم پاشی سطح خاک هنگام خروج پوره ها و سمپاشی علیه زنجره های بالغ صورت بگیرد.
سموم مالاتیون و دیازینون و دورسبان به صورت محلول پاشی(محلول یک در هزارمخلوط با آب ) در خاک به میزان ۲۰ لیتر به ازای هر درخت استفاده شود.
گرانول (۵ یا ۱۰ %) دیازینون و دورسبان به مقدار ۲۰کیلوگرم در هر هکتار باغ به صورت مخلوط کردن با خاک و آبیاری (کنار زدن خاک سطحی تا عمق ۱۰ تا ۳۰ سانتی متری علاوه بر کمک به حذف فیزیکی و مکانیکی پوره ها با بالا بردن تاثیر سم بر پوره های موجود در لایه های عمقی میباشد