آسانسور هیدرولیکی چیست؟

به آن دسته از آسانسورهایی که توسط نیروی فشار روغن به کار می‌افتند، آسانسور جکی یا آسانسور هیدرولیک گفته می‌شود. در آسانسور هیدرولیک خانگی وظیفه تأمین نیروی محرکه به عهده پاوریونیت و جک است. این آسانسورها انواع ساده و پیشرفته دارند که نمونه‌های ساده آن‌ها از پیستون و سیلندر تشکیل می‌شود. این دو قطعه دقیقاً زیر کابین آسانسور نصب می‌شوند. پس از چرخش موتور روغن از داخل مخزن توسط تلمبه به‌طرف سیلندر آسانسور پمپاژ می‌شود و بعد از پر شدن ظرفیت آن، روغن که تحت فشار قرار گرفته به‌واسطه نیرویی که به کابین و پیستون وارد می‌کند، آن‌ها را به سمت بالا حرکت می‌دهد.
به‌طورکلی آسانسور هیدرولیک تحت تأثیر جک هیدرولیکی است و به‌واسطه آن به حرکت درمی‌آید. البته قبل از جک هیدرولیکی این مایع یا همان روغن تحت فشار است که موجب بالا رفتن کابین آسانسور می‌شود. کلمه هیدرولیک به معنای تولید نیرو، انتقال و تبدیل آن توسط همان مایع تحت فشار می‌باشد. در بسیاری از پروژه‌های ساختمانی در ایران و سراسر جهان استفاده از آسانسورهای هیدرولیکی مرسوم است. به خاطر اینکه موتور، پمپ و … در داخل اتاق ماشین قرار می‌گیرند، این‌گونه آسانسورها نیازی به نصب موتورخانه در بخش بالای چاهک ندارند.

کسب اطلاعات دقیق درباره مشخصات فنی قبل از اجرای آسانسور هیدرولیکی، امری طبیعی است. به همین خاطر ما در این بخش درباره مشخصات فنی این نوع از آسانسورها اطلاعاتی را در اختیارتان قرار می‌دهیم.
به‌صورت کلی این نوع از آسانسورها دارای چندین بخش ساده هستند که ازجمله آن‌ها می‌توان به مخزن روغن، برد کنترل، پاور یونیت برای پمپاژ نمودن روغن و سنسور اشاره نمود.
زمانی که فرمان حرکت باعث بالا یا پایین رفتن کابین آسانسور شود، دیتا سنسور موجود در این آسانسور مشخص می‌کند که نوع حرکت چگونه باشد. درنهایت نیز توسط همان دیتا سنسور ها که در هر طبقه قرار دارند، نیروهایی تنظیم شده به شیرها وارد می‌شود.

در آخر نیز این فشار مایع موجود در داخل سیلندرها است که پیستون را به حرکت در می‌آورد. از آنجا که کابین هم روی پیستون سوار است، حرکت می‌کند و جابجا می‌شود.

مکانیزم آسانسورهای هیدرولیکی همین‌قدر ساده است، اما مشخصات فنی آن‌ها به شرح زیر است.

آسانسورهای هیدرولیکی معمولاً در ساختمان‌هایی که کمتر از ۶ طبقه دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. هنگامی‌که آسانسور در حال بالا رفتن است، موتور در داخل پاور یونیت می‌چرخد و روغن را از مخزن به سیلندر منتقل می‌کند. پس از پمپاژ روغن و پر شدن سیلندر، پیستون جک براثر فشار به کاراسلینگ متصل می‌شود. به همین سادگی کابین آسانسور را به‌طرف بالا حرکت می‌دهد. برای متوقف نمودن کابین آسانسور در هر طبقه نیز بایستی از سیستم مرکزی یک پیام برای موتور ارسال شود تا از پمپاژ روغن جلوگیری شود.

پس از قطع پمپاژ روغن، آسانسور در هر طبقه می‌ایستد. به‌منظور حرکت دادن کابین آسانسور به‌طرف پایین نیز بایستی یک پیام به سمت دریچه‌های فرمان فرستاده شود. فرمان ارسال شده سوپاپ را باز می‌کند و روغن در داخل سیستم به حرکت درمی‌آید. همین امر باعث می‌شود تا نیروی جاذبه و وزن خود کابین آسانسور نیرویی را به سیلندر و جک آسانسور منتقل کنند. در این موقع است که سیلندر از روغن خالی می‌شود.
برای اینکه آسانسور از حرکت بایستد و به‌صورت کامل توقف کند، باید دستور از جانب سیستم کنترل مرکزی صادر شود. این دستور باعث می‌شود تا سوپاپ آسانسور بسته شود و کابین متوقف گردد.