سه ویژگی هر عکس خوب

سه ویژگی مهم در عکس خوب عبارتند از: نور، سوژه، ترکیب بندی.

عکاسی خود نور است. بدون نور شما قادر به ثبت هیچ عکسی نیستید چه برسد به عکس خوب! کیفیت نور از تصویری به تصویر دیگر تغییر می کند اما نور همان چیزی است که ساختار اساسی به عکس شما می دهد، چیزی که نمی توانید موضوعی اساسی تر از آن را پیدا کنید. شما ممکن است عکس هایی با نورهای بسیار زیبا ببینید. تصاویری که در حالت کلی ممکن است معمولی به نظر برسند، اما نور چه ويژگی دارد که آنرا به مهم ترین مشخصه کیفی عکس شما تبدیل می کند؟

به ساده ترین تعریف نور همان احساس است. احساس تصویر شما به طور کامل تحت تاثیر شرایط نوری است. نور خشن، نور نرم، نور گرم، نور سرد و هر آنچه که در این میان قرار می گیرد. هر کدام از این شرایط، پیام احساسی خاصی را در بر می گیرند و فضای اطراف سوژه اصلی و تصویر نهایی شما را می سازند. با این حال راه های دیگری برای نشان دادن احساسات در عکس شما وجود دارد اما نور قدرتمندترین آنهاست. اگر تا به حال به اندازه کافی به نور توجه نکرده اید بیرون بروید و شروع به عکاسی کنید. چه نوری یک نور هیجان انگیز به حساب می آید؟ شرایط بسیاری وجود دارد که می توانید آنها را ایده آل در نظر بگیرید. اما کدام بهترین است؟ بعضی از شرایط نوری واقعاً خاص و منحصربفرد هستند. اما واقعیت این است که هر نوع نوری می‌تواند ایده آل باشد. زیرا به خودی خود نور خوب معنای خاصی ندارد. به بیان ساده، نور خوب نوری است که تصویر شما را تبدیل به تصویری می کند که شما در ذهن دارید و می خواهید اینگونه به نظر برسد.

در روزهای ابری و به ظاهر کسل کننده، اگر نور به خوبی بر روی سوژه بتابد، می توان عکس های خیره کننده ای ثبت کرد. آیا این موضوع واقعا عجیب به نظر می رسد؟ در مواقعی، یک جنگل بعد از طوفان یا یک روز ابری، سوژه بهتری از یک غروب دراماتیک است. بعضی اوقات شرایط نوری به صورت کلی شرایط مناسبی نیست اما عکس خیره کننده است و این بخاطر شرایط نوری خاصی است که در آن عکس ثبت شده است. البته یک سری از مدل های نوری به اندازه کافی خاص هستند که در آنها باید به دنبال طیف وسیعی از سوژه ها برای عکاسی باشیم. برای عکاسی در فضای باز ساعات طلایی طلوع و غروب خورشید وجود دارد. منظور از ساعات طلایی زمانی که آسمان با رنگ های خیره کننده پر شده و اتمسفر نور را به صورت درخشان تری نشان می دهد.

در مقابل شرایط مه آلود نیز تصاویر جذابی ارایه می کند. در واقع صحنه را خالی و ساده کرده و دنیا را در نوری سرد و آرام فرو می برد. مانند طوفان که آسمان را در هم فشرده و دنیا را تاریک می کند. همین مورد برای شب های مهتابی روشن و صاف هم صادق است که در آن مناظر سحر انگیز می شوند. زمانی میان ساعات آبی شب و نزدیک به ساعات طلایی مد نظر است جایی که خورشید در زیر خط افق قرار دارد و همه چیز در یک تم عمیق آبی و بنفش غوطه ور است.

به این موضوع توجه کنید که شرایط نوری و کیفیت آن چیزی است که با‌ آن روبرو می شوید و امکان تغییر آن برای شما وجود ندارد. اما برای صحنه هایی مهم و خاص شما می توانید کمی صبر کنید تا شرایط به ایده آل مورد نظر شما برسد. هر تصویر به نور احتیاج دارد و هر عکس خوب محتاج نور خوب است.

بیشتر ما زمانی عکاسی می کنیم که چیزی توجه ما را جلب کرده باشد. آن چیز همان “سوژه“ عکس ماست. وقتی شما عکسی را برای کسی شرح می دهید تقریباً در مورد اولین چیزی که صحبت می کنید سوژه عکس است. مثلا “این عکس یک کوه پوشیده از برف در میان ابرهاست”. یا “این یک عکس از یک وال است که من سال گذشته دیدم”. “این عکس دوست من است”.

به عنوان یک انسان ما دنیا را به صورت سوژه ها تصور می‌کنیم. یک عکس مستند بخاطر سوژه و چطور نشان دادن آن شاخص می شود. اما اکثر افراد “چطور “ را متوجه نمی شوند. درواقع چشم آن ها فقط به خاطر سوژه درگیر شده و مابقی عوامل متغیر عکس مانند نور در پس زمینه سوژه محو می شود. این همان جایی است که وجه فنی عکاسی هم به میان می آید. شما می خواهید سوژه خود را چطور تصویر کنید؟ شما می خواهید آنرا در عمق میدان محو کنید یا می خواهید همه چیز از پیش زمینه و پس زمینه در وضوح کامل باشند. آیا می خواهید عکستان با جزییات کامل باشد یا کمی امپرسیونیستی و محو؟ هر تصمیم فنی یک تاثیر خلاقانه در اینکه چطور شما سوژه خود را به بهترین شکل تصویر کنید، خواهد داشت. بنابراین وقتی شما یک سوژه مشخص را برای عکاسی انتخاب می کنید باید کمی آینده نگر باشید. اینکه چطور عکس این سوژه به صورت ایده آل ثبت خواهد شد و اینکه شما چطور به این مرحله خواهید رسید. نتیجه نهایی را تصور کنید و تمام تلاش خود را برای خلق آن انجام دهید.

در نهایت سومین مورد بسیار مهم در هر عکس، ترکیب بندی است. ترکیب بندی در عکاسی در ساده ترین تعریف، قرار دادن سوژه های مختلف عکس در کنار هم است. این موضوع شامل محل قرارگیری دوربین، رابطه سوژه ها کنار هم و میزان تاکید بر سوژه اصلی یا حذف کردن کلی برخی موارد می شود. ترکیب بندی یعنی اینکه شما داستانتان را چطور تعریف می کنید. یک ترکیب بندی خوب داستان شما را به صورت موثر و بدون هیچ کژتاب و ابهامی تعریف می کند. بدین ترتیب مخاطب شما مجبور نیست از بین یک گره پیچیده پازلی را حل کند تا متوجه شود که چرا شما این عکس را ثبت کرده اید. ترکیب بندی در مرحله ای از بازی وارد می شود که شما از خودتان بپرسید “چطور”. چطور شما می توانید زیبایی، هیجان، تاریکی، قدرت و نرمی یا دیگر احساسات را در حالت ایده آل، منتقل کنید؟ چطور می توانید سوژه های عکستان را در کنار هم قرار بدهید که عکس موفقی را خلق کنید؟ یک ترکیب بندی خوب بر قسمتی از عکس تاکید می کند که از همه مهم‌تر است و مابقی قسمت ها را که از محتوای عکس دور است بی اثر می کند. همانطور که متوجه شدیم ترکیب بندی موضوعی شخصی است و موارد مختلفی را در بر می گیرد. خیلی بیشتر از آن چیزی که بتوانیم در یک مقاله عنوان کنیم. در ادامه به بیان موارد ساده ای در مورد ترکیب بندی می پردازیم.

عکس شما باید دقیقا همان چیزی که می خواهید را انتقال دهد. به صورت خلاصه پیام احساسی شما را منتقل کند. اگر در عکس شما موضوع مزاحم یا موضوعی با حالت یا احساس متفاوت وجود دارد، یاد بگیرید چطور می توان آنرا بهبود ببخشید. هر چیزی که کیفیت عکس شما را پایین می آورد حذف کنید. ترکیب بندی خود را تغییر دهید و اثر آن را کمرنگ کنید. حتی اگر شما بخواهید عکسی متفاوت را ثبت کنید باید بتوانید موارد مورد نظر خود را حتی اگر خلاف اصول ترکیب بندی معمول باشد اعمال کنید تا همان داستان متفاوت عکس را بیان کنید. بهترین راه برای اصلاح بیشتر تصاویر، حذف جزییات و موارد بی استفاده تا جایی که امکان دارد است. این به معنی پاک کردن این موارد تنها در فوتوشاپ نیست. با اینکه پردازش عکس می‌تواند نقش مهمی را ایفا کند اما این کمی دورتر از اصل ماجراست. اما اگر مهارت کافی در ساده سازی عکس هنگام عکاسی را ندارید قابل قبول است که از ابزار “spot healing” استفاده نمایید. شاید تعدادی از موارد ناخواسته به عکس شما وارد شود و خب مشکلی نیست. این بسیار به ندرت پیش می آید که شما یک صحنه را بدون هیچ مشکل و مزاحمتی در اختیار داشته باشید. اما اگر شما نسبت به اتفاقاتی که در صحنه رخ می دهد آگاه باشید بیانگر این نکته است که شما راه زیادی را طی کرده اید تا آن را مطابق میل خود اصلاح نمایید.

هر قسمت از عکس مقدار مشخصی از توجه را به خود جلب خواهد کرد. بعضی از نقاط بیشتر از سایرین. روشنایی، رنگ های اغراق شده و تضاد های شدید توجه مخاطب را به راحتی جلب می کند. همین موضوع برای سوژه های جذاب یا موارد ناخواسته در تصویر هم صادق است دقیقا همانطوری که در دنیای واقعی به نظر می رسد. این موضوع به این دلیل مهم است که باید تعادل در عکس برقرار باشد. هنگام عکاسی دقت کنید که مهم‌ترین موضوع را در بهترین نقطه جاگذاری کنید. اگر یک سوم سمت چپ یا یک سوم سمت راست وزن برابری دارد ترکیب بندی می گوید که باید تعادل را برقرار کنید. حتی برای عکسی که ممکن است یک عکس نامتعادل باشد.

وقتی شما عکس می‌گیرید هر سوژه باید فضای تنفس خود یا فضای شخصی خود را داشته باشد. مگر اینکه شما دلیل خاصی برای عدم انجام آن داشته باشید. وقتی دو موضوع در مقابل یکدیگرند یا مقابل فضای کلی عکس، نتیجه ممکن است بی ثمر باشد. این موضوع بسیار سلیقه ای است اما اگر بگویم چه تعداد عکس بخاطر عدم توجه به این موضوع غیر قابل قبول هستند تعجب خواهید کرد. برای مثال عکس های یک کوه، اگر آنرا بصورت بسیار نزدیک به فضای بالای تصویر ثبت کنید یا بدتر کاملا قطع کنید!

عکس خوب به این دلیل خوب است که تمامی عناصر موجود در ترکیب بندی در کنار یکدیگر همکاری می کنند. نه اینکه با یکدیگر درگیر و متضاد باشند. در بعضی موارد این همکاری کمی فراتر از این بوده و به آن به هم پیوستگی گفته می شود.