کارسلینگ بیشتر در آسانسورهای هیدرولیک کاربرد دارد و کابین آسانسور بر روی کارسلینگ قرار می گیرد. علاوه بر کابین آسانسور، سیستم ترمز اضطراری یا همان پاراشوت بر روی کارسلینگ نصب می شود. جک های آسانسور نیروی محرکه خود را بر کارسلینگ وارد کرده و باعث حرکت کابین می شوند. همچنین اگر آسانسور هیدرولیک به روش غیر مستقیم نصب شود قطعه فلکه هرزگرد بر روی کارسلینگ نصب می شود.
در صورتی که در ساخت آسانسور هیدرولیک، سیستم کارسلینگ به کار رود برای راه اندازی آن فقط نیاز به یک جفت ریل است که باعث کاهش هزینه های نصب آسانسور می شود. این ریل ها قابلیت هدایت هم زمان کارسلینگ، جک متصل به کارسلینگ و فلکه هرزگرد متصل به آن را دارند. نحوه نصب کارسلینگ در آسانسورهای هیدرولیکی توسط دو رشته ریل راهنما انجام می گیرد و در آسانسورهای کششی به صورت ریل معکوس نصب می شود.

بیشترین کاربرد کارسلینگ آسانسورهای هیدرولیک در سیستم های جک در کنار است که توسط کفشک های راهنما در این سیستم ها، کارسلینگ می تواند در مسیر ریل قرار گیرد. جک هیدرولیک از طریق دو روش مستقیم و غیر مستقیم می تواند به کارسلینگ مرتبط شود. از آنجایی که به صورت ثابت کابین بر روی کارسلینگ قرار دارد در نتیجه با حرکت این قطعه کابین نیز جابه جا می شود.

این قطعه خود در سه نوع کارسلینگ یک طرفه، دو طرفه و پیتلس تولید می شوند که بر اساس دهنه ریل آسانسور می توانند اندازه های متفاوتی داشته باشند. اندازه های استاندارد کارسلینگ در محدوده ۶۰، ۷۰، ۸۰ و ۱۱۰ است. در ادامه انواع کارسلینگ آسانسورهای هیدرولیک را از لحاظ نوع جک و ارتفاع چاهک بررسی می کنیم.