✔️ کاربرد میلگرد A1
این مقطع به‌دلیل نداشتن آج، نمی‌تواند پیوند خوبی با بتن ایجاد کند. به‌همین‌دلیل استفاده از آن به‌عنوان میلگرد مقاومتی و حرارتی، ممنوع است. همچنین، آلیاژ این محصول، کمترین میزان کربن را دارد؛ بنابراین نسبت به دیگر میلگردها نرم‌تر است و زودتر در برابر حرارت، استحکام خود را از دست می‌دهد.
کاربرد میلگرد A1 ساخته‌شده از فولاد کربنی بیشتر در اتصالات و عملیات خاموت‌زنی است.
✔️ کاربرد میلگرد A2
آلیاژ این مقطع فولادی، کربن بیشتری نسبت به میلگرد A1 دارد. به همین دلیل، سخت‌تر است و به‌جز در موارد ضروری، نباید تحت عملیات جوشکاری قرار گیرد. به این مقطع، نیمه سخت نیز گفته می‌شود. از میلگرد A2 در بدنه بتنی، ساخت دیوارهای برشی و خاموت‌زنی استفاده می‌شود.
به دلیل اینکه تنها یک ردیف آج روی آن به‌کاررفته شده، مقاومت کششی‌ای که به بتن می‌دهد، حداقلی است. به‌این‌ترتیب، استفاده از آن برای مناطقی با تغییرات دمایی شدید، توصیه نمی‌شود.
✔️ کاربرد میلگرد A3
این محصول آهنی نیز درصد کربن و درنتیجه، سختی بیشتری نسبت به دو میلگرد قبلی دارد؛ در عوض، مقاومت کششی و فشاری آن بیشتر است. درگیری این میلگرد با بتن به دلیل دو ردیف آج روی آن، نسبت به نوع A1 بیشتر است. به این مقطع، سخت نیز گفته می‌شود. کاربرد میلگرد A3 بیشتر در ستون‌ها و تیرهاست. این میلگرد را به‌هیچ‌وجه نباید جوشکاری کرد.
✔️ کاربرد میلگرد A4
سخت‌ترین نوع میلگرد موجود در کشور است که درگیری بتن با آن به حداکثر ممکن می‌رسد. همچنین، مقاومت کششی و فشاری آن نیز نسبت به دیگر انواع مشابه، بالاتر است. به همین دلیل از این محصول در مناطقی مانند مناطق کویری که تغییرات دمایی شدیدی در طول شب و روز یا زمستان و تابستان دارند، استفاده می‌شود. استفاده از آن در دیوار برشی، قاب خمشی و ستون نیز متداول است.