برشکاری هوابرش یا هواگاز

هوا برش و یا همان برش هوا گاز و جوش اکسیژن – سوخت گاز از روش هایی مرسوم و نسبتا ارزان قیمتی میباشند که در آن ها سوخت ینی همان گاز به همراه اکسیژن برای عملیات جوش دادن و یا برش دادن انواع فلزات مورد استفاده قرار میگیرد. در واقع از این روش هم برای برشکاری و هم برای جوشکاری استفاده میشود. اولین بار آقایان Edmond Fouché و Charles Picard در سال ۱۹۰۳ از این روش برای جوش دادن استفاده کردند. این مهندسین فرانسوی از اکسیژن خالص به جای هوا برای ذوب قسمتی از فولاد استفاده نمودند. شعله‌ی حاصل از این عمل دمایی در حدود ۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰ درجه‌ی سانتی گراد ایجاد می‌نماید. برای جوش دادن قطعات از روش اکسیژن – سوخت گاز استفاده می شود. البته این روش قدیمی است و امروزه کمتر به کار می‌رود. در حال حاضر از این روش برای جوش دادن لوله ها، استفاده جهت تعمیرات و ساخت کارهای هنری استفاده می‌شود. برای برش هوا گاز از یک مشعل برش جهت پاشش یک گاز ( استیلن) به محل برشو ایجاد حرارت در فلز تا دمای برافروختگی استفاده می‌شود. سپس یک جریان اکسیژن به روی فلز دمیده می‌شود و فلز در این اکسیژن سوخته و اکسید شده و سپس فلز به صورت گل اکسیدشده به بیرون از محل برش جاری می‌گردد. در برشکاری هوا برش از گاز اکسیژن و استیلن استفاده میگردد. اکسیژن دمیده شده با فلز داغ واکنش می‌دهد و تشکیل اکسید داده و تولید گرما و حرارت می‌نماید. گرمای تولید شده باعث پیوسته شدن عمل برش در قطعه‌کار می‌شود. در نتیجه شعله مشعل فقط آغاز برش را ایجاد می‌نماید و دمای مورد نیاز در طی فرآیند تامین می‌گردد. نقطه ذوب اکسید آهن تقریبا برابر نصف مقدار نقطه ذوب آهن است. زمانی که آهن شروع به اشتعال می‌کند، بلافاصله به اکسید آهن مایع تبدیل می‌شود و به تدریج به خارج از ناحیه برش جریان پیدا می کند. اما مقداری از اکسید آهن بر روی قطعه کار باقی می ماند و تبدیل به گل (خاکستر) سخت روی کار می شود که با ضربه ی آرام یا سوهان کاری از قطعه جدا می شود. از این روش برشکاری مانند روش برش پلاسما در دستگاه های برش cnc نیز میتوان استفاده نمود. از مزایا این روش قابلیت برش با ضخامت های نسبتا بالاست. یکی دیگر از مزایا این روش قابلیت برش بر روی تمام فلزات است در حالی که در روش برشکاری پلاسما فقط میتوان فلزات رسانا بویژه فولاد را برش داد. همچنین میتوان لبه های برش دقیق تری را داشت.

رگلاتور: از این وسیله برای کنترل و تنظیم انواع گاز در دستگاه هواگاز استفاده می شود. شلنگ های گاز: اگر خواهید گاز را انتقال دهید نیاز به شلنگ دارید این شلنگ ها عمدتا قطر بالا و مقاومت بیشتری در برابر صدمه و نشتی گاز دارند و عمدتا در دستگاه های هوا برش دو تایی هستند. شیر یک طرفه: اگر بخواهید جریان سیال را تنها از یک طرف جابه جا کنید نیاز به این شیر دارید. مشعل: با ترکیب هوا و سوخت در یک فضای ایمن انرژی سوخت به انرژی گرمایی تبدیل می شود و بر اثر این احتراق گاز تولید شود و انرژی آن به دو روش تشعشع و جابه جایی به محیط انتقال می یابد عملکرد اصلی مشعل در دستگاه هواگاز گرمایش است.

برای شروع جوشکاری هوابرش باید مراحل زیر را انجام دهید و به پارامترهای زیر دقت کنید: ◾️ هزینه

◾️ زمان مورد نیاز

◾️ جنس قطعه

◾️ تعداد و ابعاد صفحه

◾️ امکانات سخت افزاری و نرم افزاری

◾️ بررسی تجهیزات و اطمینان از بسته بودن شیر های اکسیژن و گاز استیلن

◾️ تخلیه گاز درون سیستم

◾️ تنظیم فشار گاز

◾️ بازرسی محیط کار تا ماده اشتغال زایی وجود نداشته باشد

◾️ روشن کردن اصولی مشعل

◾️ تنظیم شعله بر اساس رنگ

◾️ خاموش کردن شعله یا بستن شیرگاز استیلن در ابتدا و سپس گاز اکسیژن