چای سیاه☕️
برگ‌های این چای سیاه است و از دیگر انواع چای، دمنوش پر رنگ‌تری از آن تهیه می‌شود. این نوع چای مصرف بالایی در سطح جهان دارد. معمولاً در چای‌های کیسه‌ای از این نوع چای استفاده می‌شود. برگ‌های این چای کاملا خشک و تیره متمایل به قهوه‌ای و سیاه هستند. دلیل تیره بودن این نوع چای اکسیداسیون بالاتری است که در حین فرآوری و تولید برگ‌های چای اتفاق می‌افتد.
چای سبز☕️
در تولید این نوع چای از برگ‌های کاملیا سیننسیس، از اکسیداسیون کمتری نسبت به چای سیاه استفاده می‌شود؛ از این رو برگ‌های محصول تولید شده سبز روشن است. به همین دلیل این نوع چای میزان آنتی‌اکسیدان و ویتامین بیشتری نسبت به چای سیاه داشته و طعم آن تلخی کمتری نسبت به چای سیاه دارد.
چای اولانگ☕️
خواص چای اولانگ چیزی بین چای سیاه و چای سبز است. در این چای به دلیل فرایند اکسیداسیون ۸۰ درصدی خاصی که دارد، بخش زیادی از انتی اکسیدان‌ها از بین می‌روند. باید توجه داشت که در هر بار دم کردن برگ‌های این نوع چای طعم و عطر متفاوتی از آن به‌دست می‌آید.
این چای اکسیداسیون بالایی داشته و طعمی بین چای سیاه و چای سبز دارد. می‌توانید این چای را چند بار دم کنید. با دم کردن درست این چای، هر بار طعم خوب آن به صورت واضح حس می‌شود.
چای سفید☕️
این چای کمترین میزان اکسیداسیون را داشته و از نظر طعم و عطر بسیار دلپذیر است. بعضی اوقات برای خشک کردن این چای از جریان هوای خشک استفاده می‌شود. این نوع چای معمولا برای تهیه‌ی دمنوش‌های ترکیبی و میوه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. بهترین نوع چای سفید از جوانه‌های «سیننسیس» به‌دست می‌آید. بلافاصله بعد از برداشت برگ‌های تازه روئیده و جوانه‌ها بخار یا حرارت داده می‌شوند تا اکسیداسیون آن متوقف شود بعد از این مرحله برگ‌ها خشک می‌شوند.
روش فرآوری این نوع چای باعث طعم سبک و مطبوع آن می‌شود. چای سفید میزان کافئین بیشتری نسبت به چای‌های خانواده کاملیا سیننسیس دارد.