برای اجرای این فرآیند از دستگاه کرگیر استفاده می‌شود. دستگاه با توجه به کاربرد و نیروهای مختلفی که اعمال می‌کند، شامل موتورهای مختلف الکتریکی، بنزینی و هیدرولیکی می‌شود. همچنین با توجه به اینکه این نمونه برای آزمایش است، بتن را با مته‌هایی با اندازه‌های مختلف سوراخ می‌کنیم. جنس مته‌ها و جنس مصالح ساختمانی که کار روی آن انجام می‌شود‌، اصطکاک و حرارت محسوسی ایجاد می‌کند که باید با روش‌های مختلف کنترل شود. زیرا اگر این گرما که از اصطکاک الماس با مصالح ایجاد می‌شود را کنترل نکنید، باعث کاهش عمر مته و باعث ایجاد فشار بر روی موتور محرک می‌شود. مراحل اجرای کرگیری بتن به شرح زیر است:

در مرحله اول کرگیری بتن، بر اساس محاسبات صورت گرفته، محل دقیق گرفتن سوراخ کردن بتن را مشخص می‌کنند. بسته به اینکه هدف از سوراخ کردن، نمونه‌برداری برای آزمایش یا صرفا سوراخ کردن بتن باشد، از مته‌هایی با قدرت و اندازه‌های گوناگون استفاده می‌شود.

در ادامه، بسته به افقی یا عمودی بودن سطح، با مته معمولی چندین سوراخ در دیوار یا کف ایجاد می‌شود. از این سوراخ‌ها برای محکم کردن پایه‌های تجهیزات کار استفاده می‌کنند. برخی از دستگاه های کرگیری پایه‌هایی دارند که بدون نیاز به پیچ به سطح زیرین ثابت می‌شوند. پس از اطمینان از ایمن بودن پایه‌ها، موتور اصلی دستگاه روی پایه قرار می‌گیرد.

در مرحله آخر دستگاه به منبع انرژی که عموما برق است، متصل می‌شود. یکی از منابع اصلی مورد نیاز برای کرگیری، آب است. آب نقش‌های زیادی در کرگیری ایفا می‌کند و باعث خنک شدن مته می‌شود. در ضمن، با حرکت دادن خرده‌های حفاری به سمت بالا، مسیر را پاک می‌کند.

با رسیدن به عمق مورد نظر، دستگاه خاموش شده و مغزه بیرون کشیده می‌شود. اگر عمق سوراخ کاری بیشتر از ضخامت سطح مورد نظر باشد، مغزه با مته خارج می‌شود. ولی اگر عمق کمتر از ضخامت باشد، از ابزارهای مخصوص برای استخراج مغزه استفاده می‌کنند.

جهت انجام کرگیری بتن به بهترین شیوه، باید نکات زیر را رعایت کنید: 🔺نمونه‌ها نباید از بخش اتصالات کرگیری شوند، بلکه باید عمود بر سطح این فرآیند به پایان برسند. 🔺برای استفاده از دستگاه، باید تمام نکات ایمنی را رعایت کنید. 🔺برای انجام عملیات، جهت کرگیری را با جهت بتن ریزی مطابقت دهید. 🔺سطحی که فرآیند مغزه گیری روی آن انجام می‌شود، باید کاملا تمیز باشد. 🔺نمونه‌های آزمایشگاهی باید بیشتر از ۴ اینچ باشند. 🔺نسبت طول به مغزه نباید کمتر از ۱ باشد. 🔺برای یک نمونه خوب، قطر نمونه مغزه گیری دو برابر بزرگ‌ترین دانه است.