تشخیص سیم و کابل استاندارد و مرغوب

مطمئنا در ابتدا، تشخیص یک سیم باکیفیت چندان راحت به نظر نمی‌رسد، زیرا محصولات نامرغوب از لحاظ ظاهری تفاوت آنچنان زیادی با نوع اورجینال ندارند. خوشبختانه، امروزه معیارها و روش‌های زیادی وجود دارد که می‌توان سیم و کابل را از لحاظ سطح استاندارد مورد بررسی قرار داد.

سیم و کابل نیز همانند سایر تجهیزات الکتریکی از اجزاء و بخش‌های مختلفی برخوردار هستند که در زمان خرید یک محصول استاندارد می‌توانید آنها را مورد بررسی قرار دهید:

یکی از اصلی‌ترین روش‌های تشخیص یک سیم و کابل استاندارد و مرغوب، بررسی نوع و جنس هادی به کار رفته در آن است. معمولا باکیفیت‌ترین کابل‌ها و سیم‌های برق از هادی‌هایی با جنس مس آنیل شده ساخته شده‌اند. البته بسیاری از کابل‌ها نیز دارای هادی آلومینیومی هستند که با حرف A بر روی کابل و سیم مشخص می‌شود. برخی از تولید‌کنندگان سودجو ممکن است فلزات دیگری نظیر، فولاد را هم به هادی اضافه کنند تا وزن محصول افزایش پیدا کند. چنین ناخالصی‌هایی علاوه بر کاهش خاصیت رسانایی کابل، سطح استاندارد آن را نیز تا حد قابل توجهی پایین می‌آورند.

همانطور که می‌دانید وظیفه حفاظت و ایمنی کابل بر عهده روکش و عایق آن است. وجود هر گونه ساییدگی، پارگی یا بریدگی در روکش ممکن است خطرات جدی به همراه داشته باشد. استفاده از مواد پلاستیکی مستحکم نظیر PVC و ترکیبات آن یکی از استاندارهای تولید کابل و سیم به شمار می‌رود.

بدیهی است که کابل‌ها از یک یا چند رشته سیم با سطوح مقطع مختلف تشکیل شده‌اند. بنابراین تعداد رشته‌ها و سطح مقطع آنها می‌توانند تعیین کننده کیفیت یک کابل باشند. تمام برندهای سیم و کابل مطرح بازار سطح مقطع محصولات خود را با سایزهای مشابه و کاملا استاندارد تولید کرده و آنها را با رنگ‌های مشخص به بازار عرضه می‌کنند. از این‌رو، کمترین اختلاف سایز یا حتی تفاوت رنگ رشته‌ها ممکن است نشان‌دهنده عدم مرغوبیت آنها باشد.

بعضی از کابل‌ها با توجه به کاربردی که در صنعت دارند، ممکن است به یک لایه محافظ اضافی یا همان غلاف مجهز شوند. این لایه عایق معمولا از جنس سرب یا سایر فلزات است و باید به‌گونه‌ای بر روی کابل برق قرار بگیرند، که رشته‌ها را در بخش مرکزی یا سنتر خود جای دهد. بنابراین کیفیت غلاف یا عایق کابل می‎‌تواند یکی دیگر از روش‌های تشخیص سیم و کابل استاندارد و مرغوب محسوب شود.