با وجود اهمیت، کاربرد، تنوع و جذابیت فلزات در ساخت مجسمه ها، خلق و طراحی مجسمه های فلزی مدرن در ایران به مفهوم امروزی، قدمت زیادی ندارد. به اعتقاد صاحبنظران این عرصه، ساخت مجسمه فلزی، تلفیق حرفه ها و هنرهای مختلف مانند طراحی، قالب سازی و فلزکاری است. در واقع برای ساخت یک مجسمه فلزی باید قطعات نسبتا ریز فلز، مثل قطعات پازل کنار هم قرار گیرد تا به شکل و شمایل مطلوب برسد. برش ضایعات آهن و چسباندن آنها به یکدیگر برای تبدیل به مجسمه در سال های گذشته تا برش قطعات به وسیله دستگاه های لیزری با ابعاد مورد نیاز و ساختن مجسمه های بزرگ با اندازه های مختلف، در سال های اخیر، برخی از اقدامات صورت گرفته در داخل ایران، در زمینه روش ساخت مجسمه فلزی است.
به تعبیر دیگر، روش ساخت مجسمه های فلزی که برخلاف بسیای از هنرهای تجسمی، مبتنی بر رنگ نیست، ویژگی های خاص خود را داراست. برای ساخت این مجسمه ها، ابتدا طرح اولیه توسط نرم افزارهای سه بعدی، تهیه و سپس قالب گیری می شود. در مرحله بعد، ورق های آهن توسط دستگاه های لیزری برش میخورند تا کنار هم قرار گرفته و اصطلاحا جوش خورده و فرم دلخواه شکل گیرد. در نظر گرفتن این روش، برای طراحی مجسمه های فلزی بزرگ از جمله حیواناتی مانند زرافه، اسب و… دشوار است.
به تعبیر دیگر، روش ساخت مجسمه های فلزی که برخلاف بسیای از هنرهای تجسمی، مبتنی بر رنگ نیست، ویژگی های خاص خود را داراست. برای ساخت این مجسمه ها، ابتدا طرح اولیه توسط نرم افزارهای سه بعدی، تهیه و سپس قالب گیری می شود. در مرحله بعد، ورق های آهن توسط دستگاه های لیزری برش میخورند تا کنار هم قرار گرفته و اصطلاحا جوش خورده و فرم دلخواه شکل گیرد. در نظر گرفتن این روش، برای طراحی مجسمه های فلزی بزرگ از جمله حیواناتی مانند زرافه، اسب و… دشوار است.
درباره کاربرد انواع آهن ذکر شده در مجسمه سازی باید گفت چدن به دلیل اینکه دارای مقادیر زیاد کربن است، به راحتی می شکند اما خم نمی شود و به دلیل بافت خشن، چندان در ساخت مجسمه های فلزی قابل استفاده نیست. فرفورژه چون دارای کربن کمتر و نرم تر است، در ساخت مجسمه ها به کار می رود و می توان آنها را رنگ کرده و برای ابزارهایی با قیمت مناسب از آن استفاده کرد. استیل به خاطر اینکه خصوصیات چدن و آهن، هر دو را داراست و سختی آن بین این دو فلز قرار می گیرد، و نیز به دلیل براق بودن، فلز مناسبی برای مجسمه سازی است.