به طور کلی رنگ‌های ترافیکی به دو دسته زیر تقسیم می‌شوند:

🟪 رنگ ترافیکی سرد:منظور از رنگ ترافیکی سرد این است که جهت اختلاط اجزای رنگ و اعمال آن بر روی زیرآیند نیاز به دماهای بالا نیست.

🟪 رنگ ترافیکی گرم:در رنگ ترافیکی گرم به جهت اختلاط و تشکیل فیلم رنگ ابتدا باید دمای آن را تا میزان مشخصی افزایش داد و سپس آن را بر روی آسفالت اعمال کرد.

🟪 رنگ سرد اکریلیک ترموپلاست:این رنگ بر پایه رزین‌های آکریلیک ترموپلاست پایه حلالی و هم‌چنین پایه آب بوده و خواص فیزیکی-مکانیکی خوبی را بدست می‌دهد.از این رنگ برای خط‌کشی جاده‌های داخل و خارج شهر و خطوط ممتد و منقطع استفاده می‌شود.

🟪 رنگ سرد کلروکائوچو:این رنگ بر پایه رزین‌های آلکیدی(شورت اویل) اصلاح شده با کلروکائوچو بوده و خواص مطلوبی را دارد.از این نوع رنگ در خط‌کشی‌های ممتد و منقطع داخل و خارج شهرها استفاده می‌گردد.

🟪 رنگ ترافیکی چند جزئی:این رنگ بر پایه رزین‌های آکریلیک ترموست بوده و به وسیله هاردنرهای پراکساید پخت می‌گردد.در هنگام اختلاط اجزاء در زمان اعمال، به دلیل واکنش‌های شیمیایی دما افزایش می‌یابد.از این نوع رنگ برای خط‌کشی خطوط عابر پیاده و کانال‌های عبور و مرور،خطوط حاشیه بزرگراه‌ها و هم‌چنین علائم هشدار برای سرعتکاه‌ها با ضخامت حدودا 2 میل استفاده می‌شود.

این رنگ برپایه رزین‌های هیدروکربنی(پترورزین‌هایی همچون C5) و آلکیدی که به شکل پودر هستند،می‌باشد.رنگ ترافیک گرم برای آزادراه‌ها و مسیرهای پرحجم مناسب می‌باشد،زیرا سرعت خشک شدن این نوع از رنگ‌ها بالاست.از ویژگی‌های این رنگ چسبندگی زیاد و خواص مکانیکی_فیزیکی خوب است و می‌تواند در ضخامت‌های نسبتا بالا(500 تا 3000 میکرون) اجرا شود.