اسکلت بتنی یکی از نوع‌های پر استفاده اسکلت ساختمان و رقیب اصلی اسکلت فلزی است، این دو نوع اسکلت تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند و انتخاب هر کدام از این نوع بستگی به عوامل متعددی دارد.

اسکلت بتنی به علت داشتن مزیت های چون هزینه پایین تر و سهولت در ساخت نسبت به اسکلت فلزی کاربرد گسترده‌ای در ساخت سازه های شهری دارد که از جمله برخی از آن‌ها به صورت زیر است: پل ها، سدها و دیوارهای حائل.

ساختمان های مسکونی، تجاری، کارگاه‌ها و کارخانه ها.

سازه‌های مربوط به نگهداری آب مانند تانک های زیرزمینی.

سوله‌های هواپیما، باند فرودگاه ها.

ساخت سازه‌های مناطق ساحلی مانند دیوار ساحلی، برج های مراقبت و اسکله ها.

تمام اجزای تشکیل دهنده بتن، مصالح بومی محسوب می‌شوند و قیمت به صرفه ای دارد. بتن قابلیت شکل دهی بالایی دارد. یکی از مزایای بتن در مقایسه با فولاد همین امر است، زیرا فولاد در کارخانه و با شکل ها و مقاطع محدود تولید می‌شود.

بتن مقاومت بالایی در برابر آتش سوزی دارد. بتن مقاومت خوبی در برابر آتش سوزی دارد.

ساختمان های اسکلت بتنی نسبت به ساختمان های اسکلت فلزی احتیاج به مراقبت و محافظت کمتری دارد. مصالح بتنی عمر مفید بالایی دارد و با گذر زمان نه تنها مقاومت اولیه بتن کم نمی‌شود بلکه محکم تر می‌شود.

اجرای اسکلت بتنی نسب به اسکلت فلزی، نیاز به نیروی متخصص کم تری دارد. بهره وری انرژی در تولید بتن، برای ساخت بتن معمولی ۴۵۰ تا ۷۵۰ کیلو وات ساعت در تن انرژی لازم است اما برای ساخت سازه فلزی ۸۰۰۰ کیلو وات ساعت در تن انرژی نیاز است.