فولاد چیست؟
فولاد (به انگلیسی Steel)، آلیاژی از آهن و کربن است. مقدار کربن در فولاد بین 0.002 تا 2.1 درصد است و سایر عناصر آلیاژی مانند کروم، نیکل، منگنز و… به مقدار متفاوت در انواع فولادها حضور دارند. اضافه کردن کربن به آهن، در ازای کم کردن مقداری از شکل پذیری، سختی این آلیاژ را تا مقادیر زیادی بالا می‌برد. آهن نیز به عنوان یک عنصر آلیاژی اصلی در فولادها شناخته می‌شود و درنتیجه، فولادها یک خانواده بزرگ از آلیاژهای آهنی را تشکیل می‌دهند. این میزان کربن در فولادها مهم‌ترین فاکتور محسوب می‌شود. فولاد، مهم‌ترین آلیاژ تولید شده در تاریخ تمدن انسان است. انواع فولاد، بزرگترین حجم تولید و کاربرد را در بین تمام فلزات وآلیاژ‌های موجود در عصر حاضر را دارند. آیا می‌دانید فلز چیست؟
فلزات عناصر طبیعی هستند که در پوسته زمین یافت می‌شوند. به شیمی دوران دبیرستان و فلزات جدول تناوبی مانند مس، روی و آهن فکر کنید. اگر یادتان باشد نام فولاد در این جدول درج نشده بود. این به این دلیل است که فولاد به عنوان یکی از اَشکال فلزات طبقه‌بندی می‌شود. به طور خاص، به عنوان آلیاژ آهن شناخته می‌شود. این بدان معناست که ترکیب شیمیایی آن در واقع مخلوطی است که بخشی از آن فلز (آهن) و بخشی غیرفلز (کربن) است. در هسته آن، می‌توانید فولاد را به عنوان شکل خالص شده آهن در نظر بگیرید. ویژگی‌های فلزی آهن را حفظ می‌کند. علاوه بر این، عناصر فلزی و غیرفلزی اغلب در طول فرآیند تولید اضافه می شوند. افزودن مقادیر مشخصی از کربن و سایر عناصر آلیاژی باعث افزایش خواص فیزیکی – شیمیایی مانند استحکام، مقاومت و تغییرپذیری می‌شود. این پیشرفت‌ها، فولاد را به یکی از پرمصرف‌ترین مواد در جهان تبدیل کرده است.
انواع فولاد به چهار گروه طبقه بندی اصلی می‌شود: فولاد کربنی فولاد آلیاژی فولاد ضد زنگ فولاد ابزار