بسیاری از والدین از روی تجربه میدانند که چرا بازی برای کودکان اهمیت دارد اما اطلاعات چندانی دربارهی فواید بسیار آن ندارند و به ندرت بازی را با یادگیری مرتبط میدانند. برای بیشتر افراد، یادگیری به معنای کسب مهارتی ویژه و جدید مانند آشنایی با حروف الفبا و اعداد، محاسبه، نوشتن و چیزهایی از این قبیل است.
بر اساس دیدگاه این افراد، بازی کردن فقط برای سرگرمی است و رابطهای با یادگیری واقعی ندارد. اما پژوهشهای انجامشده این مطلب را تأیید نمیکنند. با توجه به نتایج این پژوهشها بازی کردن در واقع همان یادگیری است و کودکان از طریق بازی میآموزند. بازی یکی از مراحل ضروری در رشد کودک است و به همین دلیل نباید اهمیت بازی کردن در دوران کودکی را نادیده گرفت.
فواید بازی کردن برای کودکان
تحریک اولیهی رشد مغز
بازی میتواند از جهات مختلف به تقویت رشد مغزی در کودک کمک کند. برای نمونه تجربیات ضروری برای زندگی را فراهم میکند و زمینهساز رشد مغز میشود. مغز کودکان به تعداد زیادی ارتباطدهندهی بین سلولهای عصبی یا سیناپس مجهز است. تولید بیش از حد سیناپس اجازه میدهد تا اطلاعاتی که در سالهای اولیه کسب میشوند به شکل بنیادین در مغز ذخیره شوند. این ذخیرهسازی بنیادین به تجربیات کاملی در زندگی نیاز دارد که در یک محیط غنی از بازیهای حسی و حرکتی کسب میشوند. اگر این تجربهها وجود نداشته باشند، سیناپسهای مربوطه از بین میروند. دانشمندان علوم اعصاب کشف کردهاند که قرار گرفتن در شرایط ایدئالی برای بازی از جهت محیط و لوازم و بازی کردن در محیطی با این شرایط میتواند باعث تغییرات شیمیایی و فیزیولوژیک در مغز شود. در بین نواحی مختلف مغز، این تغییرات بیشترین فایده را برای قشر مغز دارند. قشر مغز همان ناحیهای از مغز است که با پردازش رفتارهای شناختی ارتباط بیشتری دارد. تقویت هوش
یکی دیگر از فوایدی که برای بازی کردن مشخص شده است این است که بازی در دوران کودکی با داشتن هوش بیشتر در سنین بالاتر ارتباط دارد. از پژوهشهای انجام شده در این زمینه نتایج جالبی به دست آمده است. این پژوهشها نشان دادند که اگر برای نوزادان شرایطی فراهم شود که به صورت منظم بازی کنند، آنها در سه سالگی بهرهی هوشی بالاتری خواهند داشت. بعضی از روانشناسان بعد از تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده، این نظریه را تأیید کردند که بازی میتواند رشد شناختی، زبانی و اجتماعی کودک را تقویت کند.