دمای آب
باتوجه به اینکه ماهی، یک آبزی خونسرد است دمای بدن آن با دمای آب اطراف تقریبا برابر است. با افزایش دما، نیاز ماهی به اکسیژن نیز افزایش پیدا میکند که در این مواقع هوادهی استخر ضرورت پیدا میکند. دمای مناسب آب برای کپور معمولی 25 تا 30 درجه است.
PH آب
حداقل و حداکثر PH مورد قبول 5/6 تا 9 در نظر گرفته شده است . PH در بعد از ظهرها به حداکثر میرسد و در هنگام طلوع آفتاب به حداقل می رسد. با پاشیدن آب آهک در اوایل صبح از افزایش شدید PH در بعد از ظهر ها جلوگیری کنید. PH خیلی زیاد یا پائین باعث آسیب به بافت های مختلف بدن به ویژه آبشش ها می شود. برای پیشگیری از این رویداد باید PH آب به طور مرتب اندازه گیری شود.
شوری و سختی آب
شوری آبهای شیرین کمتر از یک گرم در لیتر است. ماهیان گرمابی پرورشی شوری تا 2 گرم در لیتر را تحمل میکند ولی حداکثر شوری قابل تحمل برای آنها حدود 9 گرم در لیتر است که در این حالت شوری بالای 2 باعث کاهش رشد ماهیها می شود.سختی آب هم بر اساس غلظت کربنات کلسیم آب تعیین می شود .از نظر سختی، آب ها را به چهار دسته تقسیم می کنند:
الف: آبهای نرم : 0-75 میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم ب: آبهای متوسط : 75-150 میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم ج: آبهای سخت : 150-300 میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم د: آبهای خیلی سخت : بالای 300 میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم
اکسیژن محلول آب
اصلی ترین و اساسی ترین عامل در پرورش ماهی ها میزان اکسیژن آب است. در ماهیان گرمابی، غلظت اکسیژن کمتر از یک میلی گرم در لیتر است در صورتی که ادامه پیدا کند ،معمولا کشنده خواهد بود که این حالت بیشتر در روزهای گرم، در شرایط استرس،ضعیف بودن ماهیها و شرایطی از این قبیل که ماهی به کمبود اکسیژن حساسیت بیشتری پیدا کند بسیار خطر ناک است. معمولا تلفات در اوایل صبح یا در طول شباتفاق می افتد . ماهیها در در محل ورود آب تجمع یافته،به سطح آب آمده و هوا را می بلعند و در صورتی که این وضعیت ادامه پیدا کند بی حال شده و تلف می شوند.
عوامل نشان دهنده کمبود میزان اکسیژن آب : 1. رنگ پریدگی پوست ماهی 2. پرخونی آبششها 3. خونریزیهای کوچک در بعضی از قسمتهای بدن ماهی رفع مشکل کمبود اکسیژن در آب استخر : 1. وارد کردن آب به صورت پلکانی 2. افزودن آب تازه که معمولا حاوی اکسیژن بیشتری است 3. وسایلی که آب را برهم بزندعدم گل آلودگی آب
گل آلود بودن آّب موجب جلوگیری از نفوذ نور و کندی تولیدات بیولوژیک استخر میگردد. این مواد معلق به تدریج در کف استخر تجمع یافته و موجب افزایش رسوبات کف و کاهش عمق استخر می گردد. این مواد مشکلاتی برای ماهیان ایجاد میکند از جمله اینکه با ورود به آبششها و سطوح حساس بدن باعث اختلال در فعالیتهای طبیعی بدن می شود.