تراکتورهای دو چرخ BCS یکی از بهترین و کارآمدترین ماشین های کشاورزی برای انجام بسیاری از عملیات کشاورزی در مزراع و باغ های کوچک تا متوسط می باشد. انجام عملیات خاکورزی، دروی علوفه و غلات و حمل بار از کاربردهای مهم این تراکتورهای دو چرخ است. یکی از مشکلات رایج در زمان استفاده از تراکتور دو چرخ BCS، مخصوصا در زمین های ناهموار و زمین های با پستی و بلندی زیاد، دو مشکل یعنی عدم درگیری کافی چرخ با خاک و عدم تعادل دستگاه است که ضمن تاثیر بد بر روی حرکت و مانورپذیری دستگاه، موجب تاثیر منفی بر روی عملیات کشاورزی نیز می شود. در چنین شرایطی با این سوال مواجه می شویم، که در چنین شرایطی چه کار باید کرد؟ و چگونه می توان مشکل عدم تعادل دستگاه را برطرف نمود؟
اولین راه کار در چنین شرایطی تغییر چرخ های دستگاه است. استفاده از چرخ های 12*500 بر روی دستگاه باعث می شود تا ضمن افزایش ارتفاع دستگاه، میزان درگیری چرخ با زمین را نیز افزایش داد. بستن وزنه های سازگار با چرخ دستگاه به چرخ و سنگین کردن آن نیز، می تواند بر افزایش میزان درگیری چرخ با خاک تاثیر به سزایی داشته باشد.
اگر مشکل درگیری با وجود چرخ های 12*500 همچنان وجود دارد بهتر است از چرخ آهنی استفاده شود. این کار مطمئنا درگیر چرخ با خاک را به شکل معنا داری افزایش می دهد و بر توان کششی تراکتور دو چرخ نیز تاثیر مثبتی می گذارد.
علائه بر این مشکل، یکی دیگر از مشکلات رایج تراکتورهای دو چرخ، همانطور که گفته شد، عدم پایداری آنها مخصوصا در شرایط زمینی ناهموار است. در این وضعیت استفاده از واسطه چرخ توضیه می شود. واسطه چرخ شامل یک قطعه فولادی سبک است که با پیچ از یک طرف به محور اکسل و از طرف دیگر به چرخ متصل می شود. با بستن واسطه چرخ، از هر طرف 6 سانتیمتر به عرض دستگاه اضافه می شود که این 12 سانتیمتر اضافه شدن تاثیر بسیار بالایی در تعادل دستگاه خواهد داشت.
تیلرکولتیواتور یا تراکتور دوچرخ؟
با توجه به نزدیکی به فصل بهار و رایج شدن استفاده از تیلرکولتیواتورها برای انجام عملیات خاکورزی در باغها، انتخاب نوع دستگاه همواره یکی از چالشهای رایج کشاورزان بوده است. این روزها با توجه به وجود دو دسته دستگاه شامل تیلر کولتیواتور و تراکتور دو چرخ برای انجام عملیات خاکورزی، بر آن شدیم تا در این مقاله به معرفی این دو نوع دستگاه خاکورزی بپردازیم.
قبل از هر چیز بهتر است بدانید که، هدف اصلي خاك ورزی افزايش توليد و حفظ منابع و پتانسيل های موجود است. كشاورزان خاك ورزی را به منظورهای مختلفی چون تهيه بستر بذر، افزايش نفوذپذیری آب و هوا در خاك، مدفون كردن بقایای گیاهی در زير خاك، مخلوط كردن انواع كودها با خاك، ازبين بردن علف‌های هرز، كنترل و كاهش جمعيت آفات و بيماريها، شكستن سله خاك، شكستن لايه های محدودكننده رشد ريشه، حفظ رطوبت خاك و … انجام میدهند. در برخی از اوقات به جهت وسعت زمین های کشاورزی و موقعیت زمین و نحوه کشت محصول امکان استفاده از تراکتورهای عادی وجود ندارد لذا در این موارد از تراکتورهای کوچک که هم حجم کوچکی دارند و هم کار با آنها آسان است مورد استفاده قرار می گیرند. امروزه عملیات خاکورزی در باغات توسط تراکتور های دو چرخ و تیلر ها انجام میشود. حال سوالی که پیش می آید این است که تراکتور دوچرخ بهتر است یا تیلر کولتیواتور؟تیلر کولتیواتور
مفهوم تیلر و کولتیواتور با هم متفاوت است. ابتدا لازم است تفاوت تیلر و کولتیواتور جداگانه بررسی شود
تیلر: تیلر یک ابزار خاکورزی است که برای تبدیل لایه سخت خاک به بستر نرم برای کاشت گیاه استفاده میشود. کار تیلر شخم و شکستن لایه سخت خاک در عمق زیاد است. به این حالت از شخم زدن، خاکورزی اولیه گفته می شود. بنابراین کاربرد تیلر در مواردی مانند : شخم عمیق ، شل کردن خاک سنگین و شکستن لایه های سخت خاک است. کولتیواتور:کولتیواتور وسیله ای است که برای مخلوط کردن خاک نرم و مخلوط کردن کمپوست و کود با خاک طراحی شده است. توان مصرفی کولتیواتور از تیلر کمتر است و برای شکستن خاک و نرم کردن لایه سخت خاک طراحی نشده است. در واقع این حالت برای خاکورزی ثانویه استفاده میشود، که معمولا با لایه های نرم خاک سروکار دارد. از کولتیواتور برای انجام عملیات هایی همچون سله شکنی و هم زدن خاک، مخلوط کردن کود و کمپوست و کنترل علف های هرز استفاده می شود. تیلر-کولتیواتور: این دستگاه ترکیبی از دو دستگاه تیلر و کولتیواتور است. تیلر کولتیواتور ها بسته به عمق شخم و قابلیت تنظیم آن به وسیله میله کششی انتهای دستگاه، هم قابلیت خاکورزی اولیه و هم ثانویه را دارند، یعنی اگر در عمق کم کار کنند، قابلیت کولتیواتوری و اگر در عمق زیاد کار کنند قابلیت تیلری دارند.
تراکتور دو چرخ
این وسیله یک گونه تراکتور است که تنها دو چرخ دارد که چرخ‌های محرک آن هستد. هدایت تراکتور دو چرخ به‌صورت دستی است و راننده یا به دنبال آن راه می‌رود یا بر روی وسیله‌ای که به دنبال آن بسته شده می‌نشیند. این دستگاه یک خروجی PTO دارد که نیروی موردنیاز ادوات متصل را تأمین می‌کنند. ادواتی که به تراکتور دو چرخ متصل می‌شوند عبارتند از یک جفت چرخ جهت حرکت دستگاه، تیغه‌های دوار، گاوآهن و نهرکن که معمولاً به صورت کششی هستند.تفاوت ها و شباهت های تراکتور دوچرخ و تیلرکولتیواتور
معمولا تراکتور های دوچرخ و تیلرکولتیواتور ها از نظر موتور به دو دسته بنزینی و دیزلی تقسیم بندی می شوند. قدرت و توان هر کدام از این موتور ها متفاوت می‌باشد. نوع دیزلی تیلر و تراکتورهای دو چرخ برای امور کشاورزی سنگین مناسب است. مدل بنزینی این دو محصول هم در زمین‌های کوچک و عملیات سبک کشاورزی کاربرد بیشتری دارد.
بر روی تراکتور های دوچرخ امکان نصب انواع بیشتری از ادوات وجود دارد. اما امکان نصب ادوات بر روی تیلر ها محدود تر است. بنابراین با استفاده از تراکتور های دوچرخ امکان انجام عملیات های مختلف خاکورزی وجود دارد. با توجه به این که تراکتور دو چرخ قابلیت های بیشتری دارد باید توجه داشت که قیمت آن نسبت به تیلر ها بیشتر است. طراحی بیشتر تیلر ها به گونه ای است که فقط از قابلیت تنظیم ارتفاع برخوردار است. اما طراحی فرمان تراکتور های دوچرخ کاملا متفاوت است. در تراکتورهای دوچرخ اپراتور می تواند علاوه بر تنظیم ارتفاع فرمان بر اساس قد خود، فرمان را در زوایای مختلف بچرخاند و به راحتی پشت دستگاه حرکت کند. در تراکتورهای دوچرخ با استفاده از شاسی هایی برای جابجایی فرمان به طرفین و بالا پایین استفاده می شود. در تیلر ها معمولا چرخ های دستگاه هنگام کار جدا می شوند و تیغه های روتیواتور جایگزین چرخ ها می شوند. اما در تراکتور های دوچرخ تیغه ها به پشت دستگاه متصل می شوند و چرخ ها سر جای خود باقی می مانند. این موجب می شود کنترل دستگاه راحت تر باشد. چون در تیلر ها تیغه های جای چرخ ها را میگیرند در هنگام کار با دستگاه ارتعاشات زیادی بر اپراتور وارد خواهد شد اما در تراکتور های دوچرخ وجود چرخ ها هنگام انجام عملیات خاکورزی هدایت دستگاه را آسان می سازد و موجب می شود فشار کمتری به بازوهای اپراتور وارد شود.