گنیس از نظر زمین شناسی یک سنگ دگرگونی است. عموماً از نظر ترکیب سیلیسی و از نظر ساختار دارای برگ یا نوار است. در بیشتر موارد، شباهت زیادی به گرانیت دارد. گنیس تنوع زیادی در ترکیب معدنی نشان می‌دهد که بستگی به سنگ منشا دارد. گرانیت‌هایی که به گنیس تبدیل می‌شوند معمولاً حاوی مواد معدنی مشابهی هستند. تنها ساختار آن‌ها تغییر یافته است. فلدسپارها، کوارتز، مواد معدنی فرومنیزیم و میکا از ترکیبات اصلی گنیس هستند. از نظر بافت، گنیس ها سنگ های کریستالی درشت هستند. آن‌ها اغلب ساختار نواری یا لایه ای را نشان می‌دهند که در این حالت کانی های میکا در نوارهای مجزا جدا می‌شوند که فلسپار و سایر کانی‌های دانه‌ای را از هم جدا می‌کنند. این کار مفید بودن گنیس را به عنوان یک مصالح ساختمانی از بین می‌برد. وقتی گنیس درشت کریستالی و بافت یکنواخت باشد، به اندازه گرانیت‌ها یک سنگ ساخمتمانی خوب به حساب می‌آیند. البته در صورتی که از نظر ظاهری سبک و عاری از میکا باشند. با این حال، انواع تیره گنیس که غنی از میکا و نواری باید کنار گذاشته شوند.